ภควัต-คีตา ฉบับเดิม

บทที่ สอง

บทสรุป ภควัต-คีตา

โศลก 40

เนฮาบิฺคระมะ-นาโช ´สทิ
พรัทยะวาโย นะ วิดยะเทฺ

สว-อัลพัม อพิ อัสยะ ดฺารมัสยะ
ทรายะเท มะฮะโท บฺะยาทฺ

นะฺ  -  ไม่มี, อิฮะฺ  -  ใน โยกะฺ นี้, อบิคระมะฺ  -  ในความพยายาม, นาชะฮฺ  -  สูญเสีย, อัสทิฺ  -  มี, พรัทยะวายะฮฺ  -  ลดน้อยลง. นะฺ  -  ไม่เคย, วิดยะเทฺ  -  มี, สุ-อัลพัมฺ  -  เล็กน้อย, อพิฺ  -  ถึงแม้ว่า, อัสยะฺ  -  นี้, ดฺารมัสยะฺ  -  อาชีพ, ทรายะเทฺ  -  ปลดปล่อย, มะฮะทะฮฺ  -  จากความยิ่งใหญ่มาก, บฺะยาทฺ  -  อันตราย

คำแปลฺ

ความพยายามเช่นนี้ไม่มีการสูญเสียหรือลดน้อยลง  และความเจริญบนวิถีทางนี้แม้เพียงเล็กน้อย  สามารถปกป้องเราจากความกลัวที่มีอันตรายมากที่สุด

คำอธิบายฺ

กิจกรรมในคริชณะจิตสำนึก  หรือการปฎิบัติเพื่อประโยชน์ของคริชณะโดยไม่คาดหวังจะสนองประสาทสัมผัสของตนเองเป็นคุณสมบัติทิพย์สูงสุดแห่งการทำงาน  แม้เริ่มต้นเพียงเล็กน้อยในกิจกรรมเช่นนี้จะไม่มีอุปสรรคใดขัดขวาง  และการเริ่มต้นเพียงเล็กน้อยนี้จะไม่สูญหายไม่ว่าในระดับใด  งานที่เริ่มต้นในระดับวัตถุต้องทำให้สมบูรณ์มิฉะนั้น  จะถือว่าความพยายามทั้งหมดล้มเหลว  แต่งานที่เริ่มทำในคริชณะจิตสำนึกมีผลที่ถาวรแม้จะไม่สำเร็จสมบูรณ์  ดังนั้น  ผู้ปฏิบัติงานนี้ไม่มีการสูญเสีย  แม้งานที่ทำในคริชณะจิตสำนึกไม่สมบูรณ์  หนึ่งเปอร์เซ็นต์ที่ทำในคริชณะจิตสำนึกให้ผลลัพธ์ที่ถาวร  เมื่อเริ่มครั้งต่อไปจะเป็นเปอร์เซ็นต์ที่สอง  ขณะที่กิจกรรมในโลกวัตถุหากทำไม่สำเร็จร้อยเปอร์เซ็นต์จะไม่ได้รับผลกำไรอะไรเลย  อจามิละ  ได้ปฏิบัติหน้าที่ในคริชณะจิตสำนึกไม่เต็มร้อยเปอร์เซ็นต์  แต่ได้รับผลแห่งความสุขหนึ่งร้อยเปอร์เซ็นต์เต็มด้วยพระกรุณาธิคุณขององค์ภควาน  มีโศลกอันงดงามที่สัมพันธ์กับประเด็นนี้ใน  ชรีมัด-  บฺากะวะธัมฺ  (1.5.17)  ดังนี้

ทยัคทวา สวะ-ดฺารมัม ชะระณามบุจัม ฮะเรร
บฺะจันน อพัคโว ´ทฺะ พะเทท ทะโท ยะดิฺ

ยะทระ ควะ วาบฺะดรัม อบํูด อมุชยะ คิม
โค วารทฺะ อาพโท ´บฺะจะทาม สวะ-ดฺารมะทะฮฺ

“หากผู้ใดยกเลิกอาชีพของตนแล้วมาทำงานในคริชณะจิตสำนึก  ต่อมาตกลงต่ำโดยทำไม่สำเร็จสมบูรณ์  บุคคลนี้จะไม่สูญเสียอะไรเลย  แต่หากเขาปฏิบัติกิจกรรมทางวัตถุอย่างสมบูรณ์  แล้วจะได้รับประโยชน์อันใด?”  ดังเช่นชาวคริสเตียนกล่าวว่า  “จะมีประโยชน์อันใด  หากมนุษย์ครอบครองได้ทั้งโลก  แต่ได้รับความทุกข์ในการสูญเสียดวงวิญญาณอมตะของตนเอง?”

กิจกรรมทางวัตถุและผลของมันจบลงพร้อมกับร่างกาย  แต่การปฏิบัติงานในคริชณะจิตสำนึกจะนำเราไปสู่คริชณะจิตสำนึกอีกครั้งหนึ่ง  แม้หลังจากสูญเสียร่างกายนี้ไปแล้ว  อย่างน้อยจะต้องได้รับโอกาสในชาติหน้าโดยเกิดมาเป็นมนุษย์อีกครั้ง  อาจจะเกิดในครอบครัวพราหมณ์ที่มีวัฒนธรรมสูง  หรือเกิดในครอบครัวที่ร่ำรวยเพื่อได้รับโอกาสทำความเจริญสืบต่อไป  นี่คือคุณสมบัติเฉพาะสำหรับงานปฏิบัติในคริชณะจิตสำนึก