ภควัต-คีตา ฉบับเดิม

บทที่ สอง

บทสรุป ภควัต-คีตา

โศลก 42-43

ยาม อิมาม พุชพิทาม วาชัม
พระวะดันทิ อวิพัชชิทะเฮฺ

เวดะ-วาดะ-ระทาฮ พารทฺะ
นานยัด อัสทีทิ วาดินะฮฺ
คามาทมานะฮ สวารกะ-พะรา
จันมะ-คารมะ-พฺะละ-พระดามฺ

คริยา-วิเชชะ-บะฮุลาม
โบฺไกชวารยะ-กะทิม พระทิฺ

ยาม อิมามฺ  -  ทั้งหมดนี้, พุชพิทามฺ  -  สำนวนโวหาร, วาชัมฺ  -  คำพูด, พระวะดันทิฺ  -  กล่าว, อวิ พัชชิทะฮิฺ  -  ผู้ด้อยปัญญา, เวดะ-วาดะ-ระทาฮฺ  -  ผู้อ้างตนว่าปฏิบัติตามพระเวท, พารทฺะฺ  -  โอ้ โอรสพระนางพริทฺา, นะฺ  -  ไม่เคย, อันยัทฺ  -  อื่น ๆ, อัสทิฺ  -  มี, อิทิฺ  -  ดังนั้น, วาดินะฮฺ  -  สนับสนุน, คามะ-อาทมานะฮฺ  -  ต้องการสนองประสาทสัมผัส, สวารกะ-พะราฮฺ  -  จุดมุ่งหมายไปถึงโลกสวรรค์, จันมะ-คารมะ-พฺะละ-พระดามฺ  -  ได้ผลเกิดในตระกูลดีและผลดีอื่น ๆ ทางวัตถุ, คริยา-วิเชชะฺ  -  พิธีกรรมอันหรูหรา, บะฮุลามฺ  -  ต่าง ๆ. โบฺกะฺ  -  ความสุขทางประสาทสัมผัส, ไอชวารยะฺ  -  และความมั่นคั่ง, กะทิมฺ  -  ความก้าวหน้า, พระทิฺ  -  ไปสู่

คำแปลฺ

บุคคลผู้ด้อยปัญญาจะยึดติดอยู่กับคำพูดสำนวนโวหารในคัมภีร์พระเวทที่แนะนำกิจกรรมเพื่อผลประโยชน์ต่าง  ๆ  เช่น  เจริญขึ้นไปสู่สรวงสวรรค์  เกิดในตระกูลดี  และมีอำนาจ  ฯลฯ  จากความปรารถนาเพื่อสนองประสาทสัมผัสและมีชีวิตที่มั่งคั่ง  พวกเขาจะกล่าวว่าไม่มีอะไรมากไปกว่านี้

คำอธิบายฺ

บุคคลทั่วไปไม่ฉลาดเท่าไรนักอันเนื่องมาจากอวิชชา  ส่วนใหญ่จะยึดติดในกิจกรรมเพื่อผลประโยชน์ที่คัมภีร์พระเวทแนะนำไว้ในบท  คารมะ-คาณดะฺ  พวกเขาไม่ต้องการอะไรมากไปกว่าข้อเสนอให้สนองประสาทสัมผัสเพื่อหาความเพลิดเพลินในชีวิตบนสวรรค์ที่มี  สุรา  นารี  พร้อมทั้งความมั่งคั่งทางวัตถุอันเป็นปกติธรรมดา  คัมภีร์พระเวทแนะนำพิธีบูชาหลายวิธีเพื่อให้ไปสู่สวรรค์  โดยเฉพาะพิธีบูชา  จโยทิชโทมะฺ  ได้กล่าวไว้ว่าผู้ใดปรารถนาความเจริญก้าวหน้าไปสู่สวรรค์ต้องปฏิบัติพิธีบูชาเหล่านี้  และมนุษย์ผู้ด้อยปัญญาคิดว่านี่คือจุดมุ่งหมายทั้งหมดของปรัชญาพระเวท  เป็นสิ่งยากลำบากมากสำหรับผู้ที่ด้อยประสบการณ์เหล่านี้จะสถิตด้วยความมั่นใจในการปฏิบัติคริชนะจิตสำนึก  ดังเช่น  คนโง่ยึดติดอยู่กับดอกไม้ของต้นที่มีพิษโดยไม่รู้ถึงผลแห่งการยึดติดนี้  บุคคลผู้ไม่รู้แจ้งสนุกสนานอยู่กับความมั่งคั่งแห่งสวรรค์และหาความสุขทางประสาทสัมผัสก็เช่นเดียวกัน

ในบท  คารมะ-คาณดะฺ  ของคัมภีร์พระเวทได้กล่าวไว้ว่า  อพามะ  โสมัม  อมริ-  ทา  อบํูมะฺ  และ  อัคชะยยัม  ฮะ  ไว  ชาทุรมัสยะ-ยาจินะฮ  สุคริทัม  บฺะวะทิฺ  หมายความว่าผู้ปฏิบัติตนเอย่างเคร่งครัดเป็นเวลาสี่เดือน  มีสิทธิ์ดื่มเครื่องดื่ม  โสมะ-ระสะฺ  เพื่อเป็นอมตะและมีความสุขตลอดกาล  แม้ในโลกนี้บางคนกระตือรือร้นจะดื่ม  โสมะ-ระสะฺ  เพื่อให้มีสุขภาพแข็งแรงเหมาะที่จะหาความสุขในการสนองประสาทสัมผัส  บุคคลเช่นนี้ไม่มีความศรัทธาที่จะหลุดพ้นจากพันธนาการทางวัตถุ  และจะยึดมั่นมากกับพิธีการบูชาอย่างหรูหราของพระเวท  ส่วนมากเพื่อสนองประสาทสัมผัสและไม่ต้องการอะไรมากไปกว่าความสุขเหมือนชีวิตบนสวรรค์  เข้าใจว่ามีอุทยานชื่อ  นันดะนะ-คานะนะฺ  สถานที่ซึ่งเปิดโอกาสอย่างดีให้คบหาสมาคมกับนางฟ้าที่สวยสดงดงาม  และมีไวน์  โสมะ-ระสะฺ  ให้ดื่มอย่างเหลือเฟื่อความสุขทางร่างกายเช่นนี้แน่นอนว่าเป็นความใคร่  ดังนั้นจึงมีผู้ยึดติดอย่างจริงจังกับความสุขทางวัตถุที่ไม่ถาวรเช่นนี้  เสมือนดั่งตนเองเป็นเจ้าแห่งโลกวัตถุ