กิจกรรมทางวัตถุทั้งหมดเกี่ยวกับกรรมและผลกรรมในสามระดับของธรรมชาติวัตถุเพื่อผลประโยชน์ซึ่งเป็นเหตุให้ถูกพันธนาการในโลกวัตถุ  คัมภีร์พระเวทส่วนใหญ่จะกล่าวถึงกิจกรรมที่ให้ผลทางวัตถุ  แล้วจึงค่อย  ๆ  พัฒนาประชาชนทั่วไปให้เจริญขึ้นจากสนามแห่งการสนองประสาทสัมผัสมาสู่ระดับทิพย์  อารจุนะทรงเป็นทั้งศิษย์และสหายขององค์ชรีคริชณะ  ทรงได้รับคำแนะนำให้ยกระดับตนเองมาสู่ระดับทิพย์แห่งปรัชญา  เวดานธะฺ  ซึ่งในตอนต้นมี  บระฮมะ-จิกยาสาฺ  หรือคำถามเกี่ยวกับองค์ภควาน  สิ่งมีชีวิตทั้งหมดในโลกวัตถุดิ้นรนด้วยความยากลำบากมากเพื่อความอยู่รอดดังนั้น  หลังจากการสร้างโลกวัตถุ  องค์ภควานทรงให้ปรัชญาพระเวทเพื่อแนะนำวิธีการดำรงชีวิตและขจัดพันธนาการทางวัตถุ  พระองค์ทรงให้ปรัชญาพระเวทเพื่อแนะนำวิธีการดำรงชีวิตและขจัดพันธนาการทางวัตถุ  เมื่อกิจกรรมเพื่อสนองประสาทสัมผัสชื่อบท  คารมะ-คาณดะฺ  สิ้นสุดลง  ก็จะเปิดโอกาสเพื่อความรู้แจ้งทิพย์ในรูปของ  อุพะนิชัดฺซึ่งเป็นส่วนหนึ่งของคัมภีร์พระเวทที่มีหลายเล่ม  ดังเช่น  ภควัต-คีตาฺ  เป็นส่วนหนึ่งของคัมภีร์พระเวท  เล่มที่ห้าชื่อ  มหาภารตะฺ  หนังสือ  อุพะนิชัดฺ  จึงเป็นจุดเริ่มต้นแห่งชีวิตทิพย์

ตราบใดที่เรายังมีร่างกายวัตถุอยู่  จะมีกรรมและผลกรรมในสามระดับทางวัตถุ  เราต้องฝึกฝนความอดทนในการเผชิญหน้ากับสภาวะคู่เช่นความสุขและความทุกข์  ความเย็นและความร้อน  และจากการอดทนต่อสภาวะคู่เช่นนี้  เราจะได้รับอิสรภาพจากความวิตกกังวลอันเนื่องมาจากผลกำไรและขาดทุนระดับทิพย์นี้บรรลุได้ในคริชณะจิตสำนึกที่สมบูรณ์  เมื่อเราขึ้นอยู่กับพระราชประสงค์อันดีงามของคริชณะอย่างบริบูรณ์