ณ  ที่นี้  พิจารณาได้สามประเด็นคือ  หน้าที่ที่กำหนดไว้  การทำงานตามอำเภอใจ  และการอยู่เฉย  ๆ  หน้าที่ที่กำหนดไว้คือคำสั่งที่ได้รับให้ทำกิจกรรมตามระดับแห่งธรรมชาติวัตถุที่ตนได้มา  งานตามอำเภอใจหมายถึงงานที่ทำไปโดยไม่ได้รับอนุญาตจากผู้ที่เชื่อถือได้  และการอยู่เฉย  ๆ  คือไม่ทำตามหน้าที่ที่กำหนดไว้  องค์ภควานทรงมิได้แนะนำให้อารจุนะทรงอยู่เฉย  ๆ  แต่ให้ปฏิบัติตามหน้าที่ของตนที่ได้กำหนดไว้  โดยไม่ยึดติดกับผลงาน  ผู้ที่ยึดติดกับผลของงานก็เป็นต้นเหตุแห่งการทำงานเช่นกัน  ดังนั้น  เขาจะได้รับความสุขหรือความทุกข์จากผลกรรม

หน้าที่ที่กำหนดไว้แบ่งออกเป็นสามประเภท  คือ  งานประจำ  งานฉุกเฉิน  และงานที่ปรารถนา  งานประจำคือการปฏิบัติตามข้อบังคับตามคำสั่งของพระคัมภีร์โดยไม่หวังผล  เป็นการกระทำในระดับแห่งความดี  การทำงานเพื่อหวังผลจะเป็นเหตุแห่งพันธนาการ  ดังนั้น  งานประเภทนี้ไม่เป็นสิริมงคล  ทุกคนมีสิทธ์ิเบื้องต้นเกี่ยวกับหน้าที่ที่กำหนดไว้  แต่ควรทำโดยไม่ยึดติดกับผล  พันธหน้าที่ที่ไม่มีส่วนได้ส่วนเสียเช่นนี้จะนำเราไปสู่หนทางแห่งอิสรภาพโดยไม่ต้องสงสัย

ฉะนั้น  องค์ภควานทรงแนะนำอารจุนะให้ต่อสู้ในฐานะที่เป็นหน้าที่โดยไม่ยึดติดกับผล  การอยู่เฉย  ๆ  ของอารจุนะในสนามรบเป็นการยึดติดอีกด้านหนึ่ง  การยึดติดเช่นนี้จะไม่นำเราไปสู่หนทางแห่งความหลุดพ้น  การยึดติดใด  ๆ  ไม่ว่าจะในเชิงบวกหรือเชิงลบเป็นเหตุแห่งพันธนาการ  การอยู่เฉย  ๆ  เป็นบาป  ฉะนั้น  การต่อสู้ตามหน้าที่จึงเป็นวิถีทางเดียวที่เป็นสิริมงคลเพื่อความหลุดพ้นของอารจุนะ