บทสรุป ภควัต-คีตา
โศลก 48
โยกะ-สทฺะฮ-คุรุ คารมาณิ
สังกัม ทยัคทวา ดฺะนันจะยะฺ
สิดดิฺ-อสิดดฺโยฮ สะโม บํูทวา
สะมัทวัม โยกะ อุชยะเทฺ
โยกะ-สทฺะฮฺ - แน่วแน่, คุรฺุ - ปฏิบัติ, คารมาณิฺ - หน้าที่ของเธอ, สังกัมฺ - ความยึดติด, ทยัค ทวาฺ -ยกเลิก, ดะนันจะยะฺ - โอ้ อารจุนะ, สิดดิฺ - อสิดดฺโยฮฺ - ในความสำเร็จและล้มเหลว, สะมะฮฺ -สมดุล, บํูทวาฺ - มาเป็น, สะมะทวัมฺ - ความสงบ, โยกะฮฺ - โยคะ, อุชยะเทฺ - เรียกว่า
คำแปลฺ
โอ้ อารจุนะ จงปฏิบัติหน้าที่ของเธอด้วยความแน่วแน่ สลัดการยึดติดต่อความสำเร็จหรือความล้มเหลวทั้งปวง ความสงบอันมั่นคงเช่นนี้เรียกว่าโยคะ
คำอธิบายฺ
คริชณะตรัสแด่อารจุนะว่าควรปฏิบัติโยคะ และโยคะที่ว่านี้คืออะไร? โยคะหมายถึงการตั้งสมาธิจิตอยู่ที่บุคลิกภาพสูงสุดด้วยการควบคุมประสาทสัมผัสที่คอยรบกวนอยู่เสมอ และใครคือบุคลิกภาพสูงสุด? บุคลิกภาพสูงสุดคือองค์ภควาน เพราะว่าพระองค์ทรงเป็นผู้ตรัสสั่งให้อารจุนะต่อสู้ อารจุนะจึงไม่เกี่ยวข้องกับผลของการต่อสู้ผลกำไรหรือชัยชนะเป็นความรับผิดชอบของคริชณะ อารจุนะเพียงแต่ได้รับคำแนะนำให้ปฏิบัติตามคำสั่งของคริชณะ การปฏิบัติตามคำสั่งของคริชณะคือโยคะที่แท้จริง และวิธีการปฏิบัติเช่นนี้เรียกว่าคริชณะจิตสำนึก ด้วยคริชณะจิตสำนึกเท่านั้นเราจึงสามารถยกเลิกความรู้สึกว่าเป็นเจ้าของ เราต้องมาเป็นผู้รับใช้ของคริชณะหรือเป็นผู้รับใช้ของผู้รับใช้ของคริชณะ นี่คือวิธีที่ถูกต้องในการปฏิบัติหน้าที่ในคริชณะจิตสำนึก ซึ่งเป็นสิ่งเดียวที่สามารถช่วยให้เราได้ปฏิบัติโยคะ
อารจุนะทรงเป็น คชัทริยะฺ ดังนั้น จึงร่วมอยู่ในสถาบัน วารณาชระมะ-ดฺารมะฺได้กล่าวไว้ใน วิชณุ พุราณะฺ ว่า จุดมุ่งหมายทั้งหมดใน วารณาชระมะ-ดฺารมะฺ คือการทำให้พระวิชณุทรงพอพระทัย ไม่มีใครควรทำให้ตนเองพึงพอใจเหมือนกฏเกณฑ์ในโลกวัตถุ แต่เราควรทำให้คริชณะทรงพอพระทัย ดังนั้น นอกจากเราจะทำให้คริชณะทรงพอพระทัย มิฉะนั้น เราจะไม่สามารถปฏิบัติตามหลัก วารณาชระมะ-ดฺารมะฺ อย่างถูกต้องได้ ในทางอ้อมอารจุนะทรงได้รับคำแนะนำให้ปฏิบัติตามที่คริชณะทรงสั่ง