บทสรุป ภควัต-คีตา
โศลก 49
ดูเรณะ ฮิ อวะรัม คารมะ
บุดดิฺ-โยกาด ดฺะนันจะยะฺ
บุดโดฺ ชะระณัม อันวิชชฺะ
คริพะณาฮ พฺะละ-เฮทะวะฮฺ
ดูเรณะฺ - ละทิ้งไปให้ไกล, ฮิฺ - แน่นอน, อวะรัมฺ - น่ารังเกียจ, คารมะฺ - กิจกรรม, บุดดิ- โยกาทฺ - ด้วยพลังของคริชณะจิตสำนึก, ดฺะนันจะยะฺ - โอ้ ผู้ชนะความร่ำรวย, บุดโดฺฺ - ในจิตสำนึกเช่นนี้, ชะระณัมฺ - ศิโรราบอย่างสมบูรณ์, อันวิชชฺะฺ - พยายามเพื่อ, คริพะณาฮฺ - คนโลภ, พฺะละ-เฮทะวะฮฺ - ผู้ปรารถนาผลทางวัตถุ
คำแปลฺ
โอ้ ดฺะนันจะยะ เธอจงละทิ้งการกระทำอันน่ารังเกียจนี้ไปให้ไกลแสนไกล ด้วยการอุทิศตนเสียสละรับใช้ และด้วยจิตสำนึกเช่นนี้ จงศิโรราบต่อองค์ภควาน ผู้ใดที่ปรารถนาจะหาความสุขจากผลงานของตนเองเป็นคนโลภ
คำอธิบายฺ
ผู้ที่เข้าใจสถานภาพพื้นฐานของตนเองอย่างแท้จริงว่าเป็นผู้รับใช้นิรันดรขององค์ภควาน ยกเลิกกิจกรรมอื่น ๆ ทั้งหมดนอกจากการทำงานในคริชณะจิตสำนึก ดังที่อธิบายไว้แล้ว บุดดิฺ-โยกะฺ หมายถึงการรับใช้ทิพย์แด่องค์ภควานด้วยความรัก การอุทิศตนเสียสละรับใช้เช่นนี้เป็นวิธีการทำงานที่ถูกต้องของสิ่งมีชีวิต คนโลภเท่านั้นที่ปรารถนาจะหาความสุขกับผลงานของตนเองซึ่งทำให้ถูกพันธนาการทางวัตถุมากยิ่งขึ้น นอกจากการทำงานในคริชณะจิตสำนึกแล้วกิจกรรมอื่นทั้งหลายเป็นที่น่ารังเกียจเพราะว่าจะผูกมัดผู้กระทำให้เวียนว่ายอยู่ในวัฏจักรแห่งการเกิดและการตายตลอดไปฉะนั้น เราไม่ควรปรารถนาที่จะเป็นต้นเหตุของงาน ทุกสิ่งทุกอย่างควรทำไปในคริชณะจิตสำนึกเพื่อให้คริชณะทรงพอพระทัย คนโลภไม่รู้ว่าควรใช้ทรัพย์สินความร่ำรวยที่ตนได้มาอันเนื่องมาจากความโชคดีหรือจากการทำงานหนักอย่างไร เราควรใช้พลังงานทั้งหมดทำงานในคริชณะจิตสำนึกซึ่งจะทำให้ชีวิตเราประสบความสำเร็จ ไม่เหมือนกับคนโลภผู้อับโชคที่ไม่รู้จักใช้พลังงานมนุษย์ในการรับใช้องค์ภควาน