กุรูนฺ - ผู้อาวุโส, อฮัทวาฺ - ไม่สังหาร, ฮิฺ - แน่นอน, มะฮาอนุบฺาวานฺ - ดวงวิญญาณผู้ยิ่งใหญ่, ชเรยะฮฺ - เป็นสิ่งที่ดีกว่า, โบฺคทุมฺ - ใช้ชีวิตอย่างมีความสุข, ไบฺคชยัมฺ - ด้วยการภิกขาจาร, อพิฺ - ถึงแม้ว่า, อิฮะฺ - ในชีวิตนี้, โลเคฺ - ในโลกนี้, ฮัทวาฺ -สังหาร, อารทฺะฺ - ได้รับ, คามานฺ - ปรารถนา, ทฺุ - แต่, กุรูนฺ - ผู้อาวุโส, อิฮะฺ - ในโลกนี้, เอวะฺ - แน่นอน, บํุนจี- ยะฺ - ผู้ที่ต้องหาความสุข, โบฺกานฺ - สิ่งที่ให้ความสุข, รุดิระฺ - เลือด, พระดิกดฺานฺ - เปื้อนด้วย
ตามหลักพระคัมภีร์ อาจารย์ผู้กระทำสิ่งที่น่ารังเกียจ ขาดสติดุลยพินิจ สมควรถูกทอดทิ้ง บีฺชมะและโดรณะจำเป็นต้องอยู่ฝ่ายดุรโยดฺะนะ เพราะดุรโยดฺะนะช่วยเหลือเรื่องการเงิน ทั้งสองท่านไม่ควรรับสถานภาพนี้เพียงเพื่อเห็นแก่เงินเท่านั้น เมื่อเป็นเช่นนี้ท่านได้สูญเสียคุณสมบัติความน่าเคารพนับถือในฐานะเป็นอาจารย์ไปแล้ว แต่อารจุนะทรงถือว่าท่านทั้งสองเป็นผู้อาวุโส หากถูกสังหารเท่ากับผลกำไรทางวัตถุและความสุขที่อารจุนะได้รับเป็นสิ่งปฏิกูลที่เปื้อนไปด้วยเลือด