ภควัต-คีตา ฉบับเดิม

บทที่ สอง

บทสรุป ภควัต-คีตา

โศลก 52

ยะดา เท โมฮะ-คะลิลัม
บุดดิร วิยะทิทะริชยะทิฺ

ทะดา กันทาสิ นิรเวดัม
ชโรทัพยัสยะ ชรุทัสยะ ชะฺ

ยะดาฺ  -  เมื่อ, เทฺ  -  ของเธอ, โมฮะฺ  -  ความหลง, คะลิลัมฺ  -  ป่าทึบ, บุดดิฮฺ  -  การรับใช้ทิพย์ด้วยปัญญา, วิยะทิทะริชยะทิฺ  -  ข้ามพ้น, ทะดาฺ  -  ในเวลานั้น, กันทา อสิฺ  -  ท่านจะไป, นิรเวดัมฺ  -  ไม่แตกต่าง, ชโรทัพยัสยะฺ  -  ไปสู่ทั้งหมดที่จะได้ยิน, ชรุทัสยะฺ  -  ทั้งหมดที่ได้ยินมาแล้ว, ชะฺ  -  เช่นกัน

คำแปลฺ

เมื่อสติปัญญาของเธอได้ผ่านออกมาจากป่าทึบแห่งความหลง  เธอจะเป็นกลางต่อสิ่งที่ได้ยินมาแล้วทั้งหมด  และสิ่งที่จะได้ยินทั้งหมด

คำอธิบายฺ

มีตัวอย่างที่ดีมากมายในชีวิตสาวกผู้ยิ่งใหญ่ขององค์ภควาน  ด้วยการอุทิศตนเสียสละรับใช้แด่องค์ภควานทำให้ท่านไม่สนใจใยดีต่อพิธีกรรมของพระเวท  เมื่อผู้ใดเข้าใจคริชณะและความสัมพันธ์ระหว่างตนเองกับคริชณะอย่างแท้จริง  โดยธรรมชาติเขาจะไม่สนใจกับพิธีกรรมเพื่อผลประโยชน์ทางวัตถุ  แม้จากพราหมณ์ผู้มีประสบการณ์  ชรีมาดฺะเวนดระ  พุรี  สาวกและอารชารยะผู้ยิ่งใหญ่  ในสายของสาวก  กล่าวว่า

สันดฺยา-วันดะนะ บฺะดรัม อัสทุ บฺะวะโท โบฺฮ สนานะ ทุบฺยัม นะโมฺ
โบฺ เดวาฮ พิทะรัช ชะ ทารพะณะ-วิโดฺ นาฮัม คชะมะฮ คชัมยะทามฺ
ยะทระ ควาพิ นิชัดยะ ยาดะวะ-คุโลททัมสัสยะ คัมสะ-ดวิชะฮฺ
สมารัม สมารัม อกัม ฮะรามิ ทัด อลัม มันเย คิม อันเยนะ เมฺ

“โอ้  การสวดมนต์ของข้าวันละสามครั้ง  จงเจริญ!  โอ้  ข้าขอแสดงความเคารพแด่การอาบน้ำ!  โอ้  เทวดา!  โอ้  บรรพบุรุษ!  โปรดให้อภัยแด่ข้าที่ไม่สามารถแสดงความเคารพแด่ท่าน  ไม่ว่าจะนั่งอยู่ที่ไหนข้าจะระลึกถึงแต่ผู้สืบราชวงศ์อันยิ่งใหญ่แห่งราชวงศ์ยะดุ(คริชณะ)  ผู้เป็นศัตรูของคัมสะ  เช่นนี้  ทำให้ข้าปราศจากพันธนาการแห่งบาปทั้งมวล  ข้าคิดว่าเท่านี้ก็เพียงพอแล้วสำหรับตัวข้า”

พิธีกรรมต่าง  ๆ  ของพระเวทบังคับใช้สำหรับนวกะ  เช่น  การทำความเข้าใจกับบทมนต์ทั้งหมดวันละสามครั้ง  การอาบน้ำในตอนเช้า  การแสดงความเคารพต่อบรรพบุรุษ  ฯลฯ  หากเราอยู่ในคริชณะจิตสำนึกอย่างสมบูรณ์และปฏิบัติตนรับใช้องค์ภควานด้วยความรักทิพย์  เราจะไม่สนใจใยดีต่อกฎเกณฑ์เหล่านี้  เพราะว่าเราได้บรรลุถึงความสมบูรณ์แล้ว  หากสามารถบรรลุถึงระดับความเข้าใจด้วยการรับใช้องค์ภควาน  ชรีคริชณะ  เราไม่จำเป็นต้องปฏิบัติการบำเพ็ญเพียรและการบูชาต่าง  ๆ  ที่แนะนำไว้ในพระคัมภีร์อีกต่อไป  ในทำนองเดียวกัน  หากว่าเราไม่เข้าใจจุดมุ่งหมายของพระเวทว่าให้เข้าถึงคริชณะ  และมัวแต่ปฏิบัติตามพิธีกรรมต่าง  ๆ  ฯลฯ  เราจะสูญเสียเวลาไปโดยเปล่าประโยชน์กับการกระทำเช่นนี้  บุคคลในคริชณะจิตสำนึกข้ามพ้นขีดจำกัดของ  ชับดะ-บระฮมะฺ  หรือขอบเขตแห่งพระเวท  และ  อุพะนิชัดฺ