ภควัต-คีตา ฉบับเดิม

บทที่ สอง

บทสรุป ภควัต-คีตา

โศลก 53

ชรุทิ-วิพระทิพันนา เท
ยะดา สทฺาสยะทิ นิชชะลาฺ

สะมาดฺาพ อชะลา บุดดฺิส
ทะดา โยกัม อวาพสยะสิฺ

ชรุทิฺ  -  ประทีปแห่งพระเวท, วิพระทิพันนาฺ  -  โดยไม่ถูกอิทธิพลแห่งผลทางวัตถุ, เทฺ  -  ของเธอ, ยะดาฺ  -  เมื่อ, สทฺาสยะทิฺ  -  คงอยู่, นิชชะลาฺ  -  ไม่เคลื่อนที่, สะมาโดฺฺ  -  ในจิตสำนึกทิพย์หรือคริชณะจิตสำนึก, อชะลาฺ  -  ความแน่วแน่, บุดดิฮฺ  -  ปัญญา, ทะดาฺ  -  ในเวลานั้น, โยกัมฺ  -  ความรู้แจ้งตนเอง, อวาพสยะสิฺ  -  เธอจะบรรลุผล

คำแปลฺ

เมื่อจิตใจของเธอไม่ถูกรบกวนจากสำนวนโวหารของคัมภีร์พระเวท  และเมื่อจิตของเธอตั้งมั่นอยู่ในสมาธิเพื่อความรู้แจ้งแห่งตน  เมื่อนั้นเธอได้บรรลุถึงจิตสำนึกทิพย์แล้ว

คำอธิบายฺ

เมื่อกล่าวว่าบุคคลนี้อยู่ในสมาธิ  หรือ  สะมาดิฺฺ  หมายความว่าผู้นั้นมีคริชณะจิตสำนึกอย่างบริบูรณ์  ผู้อยู่ใน  สะมาดิฺฺ  ที่สมบูรณ์รู้แจ้งถึง  บระฮมัน  พะระมาทมาฺและ  บฺะกะวานฺ  ความสมบูรณ์สูงสุดแห่งการรู้แจ้งแห่งตนคือการเข้าใจอย่างถูกต้องว่าตนเองเป็นผู้รับใช้นิรันดรของคริชณะ  ภารกิจเดียวของตนคือการปฏิบัติหน้าที่ในคริชณะจิตสำนึก  บุคคลในคริชณะจิตสำนึกหรือสาวกผู้มีความมั่นคงต่อองค์ภควาน  จะไม่ถูกรบกวนจากสำนวนโวหารของคัมภีร์พระเวทหรือไปปฏิบัติกิจกรรมเพื่อผลทางวัตถุให้เจริญขึ้นไปสู่สวรรค์  ในคริชณะจิตสำนึกเรามีความสัมพันธ์กับคริชณะโดยตรง  และคำแนะนำทั้งหมดของคริชณะเราอาจเข้าใจได้จากระดับทิพย์นี้  ด้วยการกระทำเช่นนี้เรามั่นใจได้ว่าจะบรรลุผลและได้รับความรู้ที่แท้จริงอย่างแน่นอน  เราเพียงแต่ต้องปฏิบัติตามคำสั่งของคริชณะหรือพระอาจารย์ทิพย์ซึ่งเป็นผู้แทนของพระองค์