ภควัต-คีตา ฉบับเดิม

บทที่ สอง

บทสรุป ภควัต-คีตา

โศลก 65

พระสาเด สารวะ-ดุฮคฺานาม
ฮานิร อัสโยพะจายะเทฺ

พระสันนะ-เชทะโส ฮิ อาชุ
บุดดิฺฮ พารยะวะทิชทฺะเทฺ

พระสาเดฺ  -  จากการได้รับพระเมตตาธิคุณอันล้นพ้นขององค์ภควาน, สารวะฺ  -  ทั้งหมด, ดุฮคฺานามฺ  -  ความทุกข์ทางวัตถุ, ฮานิฮฺ  -  การทำลาย, อัสยะฺ  -  ของเขา, อุพะจายะเทฺ  -  เกิดขึ้น, พระสันนะฺ  -  เชทสะฮฺ  -  ของจิตใจที่มีความสุข, ฮิฺ  -  แน่นอน, อาชฺุ  -  เร็ว ๆ นี้, บุดดิฺฮฺ  -  ปัญญา, พะริฺ  -  เพียงพอ, อวะทิชทฺะเทฺ  -  มั่นคง

คำแปลฺ

สำหรับผู้ที่มีความพึงพอใจ  (ในคริชณะจิตสำนึก)  ความทุกข์สามคำรบแห่งความเป็นอยู่ทางวัตถุจะไม่มีอีกต่อไป  ในจิตสำนึกที่มีความพึงพอใจเช่นนี้  ในไม่ช้าปัญญาของเขาจะแน่วแน่มั่นคง