โดยวิถีทางของธรรมชาติระบบอันสมบูรณ์ของงกิจกรรมทางวัตถุเป็นต้นเหตุแห่งความสับสนวุ่นวายสำหรับทุกคน  ความสับสนวุ่นวายมีอยู่ในทุกฝีก้าว  ดังนั้น  จะเป็นประโยชน์อย่างยิ่งหากเราเข้าพบพระอาจารย์ทิพย์ผู้เชื่อถือได้ซึ่งสามารถให้คำแนะนำที่เหมาะสมเพื่อนำไปปฏิบัติให้บรรลุถึงจุดมุ่งหมายแห่งชีวิต  วรรณกรรมพระเวททั้งหมดแนะนำเราให้เข้าพบพระอาจารย์ทิพย์ผู้เชื่อถือได้  เพื่อให้เป็นอิสระจากความสับสนวุ่นวายแห่งชีวิตซึ่งเกิดขึ้นโดยที่เราไม่ปรารถนา  เสมือนดั่งไฟป่าที่ลุกไหม้ขึ้นมาโดยไม่มีใครจุด  ลักษณะเดียวกัน  สถานการณ์โลกทำให้ชีวิตเกิดความสับสนวุ่นวายโดยปริยายทั้ง  ๆ  ที่ไม่มีใครต้องการมัน  ไม่มีใครต้องการให้ไฟไหม้แต่ไฟก็ไหม้และทำให้เราสับสนวุ่นวาย  ปรัชญาพระเวทแนะนำว่า  ในการแก้ปัญหาเกี่ยวกับความสับสนวุ่นวายแห่งชีวิตและเข้าใจถึงศาสตร์แห่งการแก้ปัญหา  เราต้องเข้าพบพระอาจารย์ทิพย์ผู้อยู่ในสาย  พะรัมพะราฺ  บุคคลผู้มีพระอาจารย์ทิพย์ที่เชื่อถือได้จะรู้แจ้งในทุกสิ่งทุกอย่าง  ดังนั้น  เราไม่ควรอยู่ในความสับสนวุ่นวายทางวัตถุแต่ควรเข้าพบพระอาจารย์  นี่คือคำอธิบายของโศลกนี้

ใครคือบุคคลผู้อยู่ในความสับสนวุ่นวายทางวัตถุ?  บุคคลนั้นคือผู้ที่ไม่เข้าใจปัญหาของชีวิต  ใน  บริฮัด-อารัณยะคะ  อุพะนิชัดฺ  (3.8.10)  ได้อธิบายถึงผู้สับสนวุ่นวายไว้ดังนี้  โย  วา  เอทัด  อัคชะรัม  การกิ  อวิดิทวาสมาล  โลคาท  ไพรทิ  สะ  คริพะณะฮฺ  “บุคคลผู้มีความโลภไม่แก้ปัญหาชีวิตแม้เกิดมาเป็นมนุษย์  และจากโลกนี้ไปเหมือนแมวและสุนัขโดยไม่เข้าใจศาสตร์ความรู้แจ้งแห่งตน”  ร่างมนุษย์มีคุณค่าสูงสุดสำหรับสิ่งมีชีวิตในการที่จะใช้มันเพื่อแก้ปัญหาชีวิต  ฉะนั้น  ผู้ไม่ใช้โอกาสนี้อย่างเหมาะสมเป็นคนที่โง่เขลา  อีกด้านหนึ่ง  มีพราหมณ์หรือผู้ฉลาดพอที่จะใช้ร่างกายนี้แก้ปัญหาชีวิตทั้งหมด  ยะ  เอทัด  อัคชะรัม  การกิ  วิดิทวาสมาล  โลคาท  ไพรทิ  สะ  บราฮมะณะฮฺ

คริพะณะฺ  หรือคนโลภเสียเวลากับความเสน่หาต่อครอบครัว  สังคม  และประเทศ  ฯลฯ  มากเกินไป  ตามแนวคิดชีวิตแห่งโลกวัตถุ  ส่วนมากจะยึดติดอยู่กับชีวิตครอบครัว  เช่น  ภรรยา  บุตร  ธิดา  และสมาชิกอื่น  ๆ  บนพื้นฐานของ  ”โรคผิวหนัง”  คริพะณะฺ  คิดว่าตัวเขาเองสามารถปกป้องสมาชิกในครอบครัวให้พ้นจากความตายได้  หรือมิเช่นนั้น  คริพะณะฺ  ก็จะคิดว่าครอบครัวหรือสังคมสามารถช่วยเขาให้หลุดพ้นจากเงื้อมมือของพญามัจจุราชได้  ความยึดติดกับครอบครัวเช่นนี้พบได้แม้ในสัตว์ชั้นต่ำที่ดูแลลูกของมันเช่นเดียวกัน  ด้วยความมีสติปัญญาอารจุนะทรงเข้าใจว่าความเสน่หาในการยึดติดต่อสมาชิกในครอบครัวและความปรารถนาที่จะปกป้องพวกเขาจากความตาย  เป็นต้นเหตุแห่งความสับสนวุ่นวาย  ถึงแม้อารจุนะทรงทราบดีว่าหน้าที่ในการรบรอคอยพระองค์อยู่  แต่เนื่องมาจากความอ่อนแอเพียงเล็กน้อยทำให้ไม่สามารถปฏิบัติตามหน้าที่ได้  ฉะนั้น  อารจุนะทรงตรัสถามคริชณะ  ผู้ทรงเป็นพระอาจารย์ทิพย์สูงสุดเพื่อให้ได้คำตอบที่แน่นอน  อารจุนะทรงถวายชีวิตแด่คริชณะด้วยการมาเป็นสาวก  พระองค์ทรงปรารถนาที่จะหยุดการสนทนาฉันมิตร  การสนทนาระหว่างพระอาจารย์และสาวกเริ่มขึ้นอย่างจริงจัง  บัดนี้  อารจุนะทรงปรารถนาที่จะสนทนาอย่างจริงจังต่อหน้าพระพักตร์ของผู้ที่พระองค์ทรงยอมรับว่าเป็นพระอาจารย์ทิพย์  ดังนั้น  คริชณะทรงเป็นพระอาจารย์ทิพย์องค์แรกแห่งศาสตร์ภควัต-คีตาฺ  และอารจุนะทรงเป็นสาวกรูปแรกที่เข้าใจ  ภควัต-คีตาฺ  อารจุนะทรงเข้าใจภควัต-คีตาอย่างไรนั้นฺ  ได้กล่าวไว้ใน  ภควัต-คีตาฺ  เอง  ถึงกระนั้น  ยังมีนักวิชาการทางโลกผู้เบาปัญญาอธิบายว่าเราไม่จำเป็นต้องยอมจำนนต่อคริชณะในฐานะที่ทรงเป็นบุคคล  แต่ยอมจำนนต่อ  “ผู้ที่ยังไม่เกิดภายในองค์คริชณะ”ไม่มีข้อแตกต่างระหว่างภายในและภายนอกของคริชณะ  ผู้ที่ไม่สามารถเข้าใจเช่นนี้  เป็นบุคคลโง่เขลาเบาปัญญาที่สุดในความพยายามที่จะเข้าใจ  ภควัต-คีตาฺ  โศลก