พระผู้เป็นเจ้าแห่งสรรพสัตว์ทั้งหลาย  (พระวิชณุ)  ทรงสร้างโลกวัตถุ  เพื่อเสนอให้พันธวิญญาณได้มีโอกาสกลับคืนสู่เหย้าคืนสู่องค์ภควาน  สิ่งมีชีวิตทั้งหลายภายในการสร้างโลกวัตถุอยู่ภายใต้สภาวะของธรรมชาติวัตถุ  เพราะลืมความสัมพันธ์กับพระวิชณุหรือคริชณะบุคลิกภาพสูงสุดแห่งพระเจ้า  หลักการพระเวทมีไว้เพื่อช่วยเราให้เข้าใจความสัมพันธ์นิรันดรนี้  ดังที่กล่าวไว้ใน  ภควัต-คีตา:  เวไดช  ชะ  สารไวร  อฮัม  เอวะ  เวดยะฮฺ  องค์ภควานตรัสว่าจุดมุ่งหมายของพระเวทคือเพื่อให้เข้าใจพระองค์บทสวดมนต์พระเวทได้กล่าวว่า  พะทิม  วิชวัสยาทเมชวะรัมฺ  ดังนั้น  พระผู้เป็นเจ้าของมวลชีวิตคือบุคลิกภาพสูงสุดแห่งพระเจ้า  พระวิชณุ  ใน  ชรีมัด-บฺากะวะธัมฺ  (2.4.20)ชรีละ  ชุคะเดวะ  โกสวามี  อธิบายถึงองค์ภควานว่าเป็น  พะทิฺ  ในหลายรูปแบบ

พระจา-พะทิฺ  คือพระวิชณุ  พระองค์ทรงเป็นองค์ภควานของมวลชีวิต  เป็นเจ้าแห่งโลกทั้งหมด  เป็นเจ้าแห่งความสง่างามทั้งหมด  และเป็นผู้ปกป้องทุก  ๆ  คนพระองค์ทรงสร้างโลกวัตถุนี้เพื่อเปิดโอกาสให้ดวงวิญญาณที่อยู่ในสภาวะ  ได้เรียนรู้การปฎิบัติ  ยะกยะฺ  (การบูชา)  เพื่อให้พระวิชณุทรงพอพระทัย  เพื่อให้เราขณะที่อยู่ในโลกวัตถุนี้ได้สามารถใช้ชีวิตอยู่อย่างสะดวกสบายโดยไม่มีความวิตกกังวล  และหลังจากร่างกายวัตถุปัจจุบันนี้เสร็จสิ้นลงเราจะสามารถบรรลุถึงอาณาจักรแห่งองค์ภควานได้  นี่คือโครงการทั้งหมดสำหรับพันธวิญญาณ  ด้วยการปฎิบัติ  ยะกยะฺ  พันธวิญญาณจะค่อย  ๆ  มีคริชณะจิตสำนึกและมีคุณธรรมในทุกแง่ทุกมุม  ใน  คะลิฺ  ยุคนี้คัมภีร์พระเวทแนะนำ  สังคีรทะนะ-ยะกยะฺ  (การร้องเพลงภาวนาพระนามขององค์ภควาน)  ระบบทิพย์นี้องค์เชธันญะทรงแนะนำไว้เพื่อการขนส่งมวลมนุษย์ในยุคนี้  สังคีรทะนะ-ยะกยะฺ  และ  คริชณะจิตสำนึกไปด้วยกันได้เป็นอย่างดี  ชรีมัด-บฺากะวะธัมฺ  (11.5.32)  ได้กล่าวถึงองค์ชรีคริชณะในรูปของผู้ปฎิบัติการอุทิศตนเสียสละรับใช้  (องค์เชธันญะ)  สัมพันธ์กับ  สังคีรทะนะ-ยะกยะฺ  เป็นพิเศษไว้ดังนี้

“ใน  คะลิฺ  ยุคนี้  บุคคลผู้มีสติปัญญาเพียงพอจะบูชาองค์ภควาน  ผู้ทรงมีพระสหายร่วมปฏิบัติ  สังคีรทะนะ-ยะกยะฺ”  ยะกยะฺ  อื่น  ๆ  ที่ได้อธิบายไว้ในวรรณกรรมพระเวทปฎิบัติได้ยากลำบากมากใน  คะลิฺ  ยุคนี้  แต่  สังคีรทะนะ-ยะกยะฺ  นี้  ทั้งง่ายและประเสริฐด้วยประการทั้งปวง  ดังที่ได้แนะนำไว้เช่นเดียวกันใน  ภควัต-คีตาฺ  (9.14)