คารมะ-โยกะ
โศลก 15
คารมะ บระฮโมดบฺะวัม วิดดฺิ
บระฮมาคชะระ-สะมุดบฺะวัมฺ
ทัสมาท สารวะ-กะทัม บระฮมะ
นิทยัม ยะกเย พระทิชทฺิทัมฺ
คารมะฺ - งาน, บระฮมะฺ - จากคัมภีร์พระเวท, อุดบฺะวัมฺ - ผลิต, วิดดฺิฺ -เธอควรรู้, บระฮมะฺ - คัมภีร์พระเวท, อัคชะระฺ - จาก บระฮมันฺ สูงสุด (บุคลิกภาพแห่งพระเจ้า), สะมุดบฺะวัมฺ - ปรากฎออกมาโดยตรง, ทัสมาทฺ - ดังนั้น, สารวะ-กะทัมฺ - แผ่พระจายไปทั่ว, บระฮมะฺ - เหนือโลก, นิทยัมฺ - อมตะ, ยะกยะฺ - ในการบูชา, พระทิชทฺิทัมฺ - สถิต
คำแปลฺ
ระเบียบกิจกรรมได้กำหนดไว้ในคัมภีร์พระเวท และคัมภีร์พระเวทปรากฎออกมาโดยตรงจากบุคลิกภาพสูงสุดแห่งพระเจ้า ดังนั้น องค์ภควานผู้ทรงแผ่กระจายไปทั่วทรงสถิตในการปฎิบัติบูชานิรันดร
คำอธิบายฺ
ยะกยารทฺะ-คารมะฺ หรือความจำเป็นของงานเพื่อให้คริชณะทรงพอพระทัยเพียงอย่างเดียวได้เน้นมากขึ้นในโศลกนี้ หากเราต้องทำงานเพื่อให้ ยะกยะ-พุรุชะฺ หรือพระวิชณุทรงพอพระทัย เราต้องค้นหาวิธีการทำงานใน บระฮมันฺ หรือคัมภีร์ทิพย์พระเวท ดังนั้น คัมภีร์พระเวทจึงเป็นกฎระเบียบแนะนำวิธีการทำงาน การทำอะไรที่คัมภีร์พระเวทไม่ได้แนะนำไว้เรียกว่า วิคารมะฺ งานที่ไม่ได้รับอนุญาตหรืองานที่เป็นบาป ดังนั้น เราจึงควรรับคำแนะนำจากคัมภีร์พระเวทเสมอเพื่อความปลอดภัยจากผลกรรม เฉกเช่นเราต้องทำงานในชีวิตประจำวันทั่วไปตามคำแนะนำของรัฐ ในทำนองเดียวกัน เราต้องทำงานภายใต้คำแนะนำของรัฐสูงสุดแห่งองค์ภควาน คำแนะนำเช่นนี้อยู่ในคัมภีร์พระเวทซึ่งออกมาโดยตรงจากการหายใจของบุคลิกภาพสูงสุดแห่งพระเจ้าได้กล่าวไว้ว่า อัสยะ มะฮะโท บูำ-ทัสยะ นิชวะสิทัม เอทัด ยัด ริก-เวโด ยะจุร-เวดะฮ สามะ-เวโด ‘ทฺารวางกิระสะฮฺ “คัมภีร์พระเวททั้งสี่เล่ม ริก เวดะ. ยะจุร เวดะ. สามะ เวดะ.ฺ และ อทฺารวะ เวดะฺ ทั้งหมดออกมาจากการหายใจของบุคลิกภาพสูงสุดแห่งพระเจ้าผู้ยิ่งใหญ่” (บริฮัด-อารังยะคะ อุพะนิชัดฺ 4.5.11) องค์ภควานในฐานะที่ทรงมีพระเดชทั้งปวง ทรงสามารถตรัสด้วยลมหายใจดังที่ได้ยืนยันไว้ใน บระฮมะ-สัมฮิทาฺว่าพระองค์ทรงพระเดชทั้งปวง ประสาทสัมผัสแต่ละส่วนของพระองค์ทรงสามารถทำหน้าที่ของประสาทสัมผัสอื่น ๆ ได้ หรืออีกนัยหนึ่งองค์ภควานทรงสามารถตรัสด้วยการหายใจ และทรงสามารถทำให้มีครรภ์ได้ด้วยพระเนตรของพระองค์ อันที่จริงได้กล่าวไว้ว่าพระองค์ทรงชำเลืองไปที่ธรรมชาติวัตถุและทรงเป็นพระบิดาของมวลชีวิต หลังจากการสร้างหรือการให้พันธวิญญาณไปอยู่ในครรภ์ของธรรมชาติวัตถุ พระองค์ทรงให้คำแนะนำสั่งสอนในปรัชญาพระเวทว่าพันธวิญญาณเหล่านี้จะกลับคืนสู่เหย้าคืนสู่องค์ภควานได้อย่างไร เราควรระลึกเสมอว่าพันธวิญญาณในโลกวัตถุทั้งหมดมีความกระตือรือร้นที่จะแสวงหาความสุขทางวัตถุ แต่คำแนะนำของคัมภีร์พระเวททำให้เราสามารถทำให้ความต้องการนอกลู่นอกทางของเราสมปรารถนาและกลับคืนสู่พระองค์จบสิ้นกับสิ่งที่สมมุติว่าเป็นความสุข เป็นโอกาสของพันธวิญญาณที่จะได้รับอิสรภาพดังนั้น พันธวิญญาณต้องพยายามปฏิบัติตามวิธีการ ยะกยะฺ ด้วยการมีคริชณะจิตสำนึกแม้พวกที่ไม่ได้ปฏิบัติตามคำสั่งสอนของคัมภีร์พระเวทอาจรับเอาหลักการของคริชณะจิตสำนึกไปปฏิบัติแทนการปฏิบัติ ยะกยะฺ หรือ คารมะฺ ตามคัมภีร์พระเวทได้