ภควัต-คีตา ฉบับเดิม

บทที่ สาม

คารมะ-โยกะ

โศลก 15

คารมะ บระฮโมดบฺะวัม วิดดฺิ
บระฮมาคชะระ-สะมุดบฺะวัมฺ

ทัสมาท สารวะ-กะทัม บระฮมะ
นิทยัม ยะกเย พระทิชทฺิทัมฺ

คารมะฺ  -  งาน, บระฮมะฺ  -  จากคัมภีร์พระเวท, อุดบฺะวัมฺ  -  ผลิต, วิดดฺิฺ -เธอควรรู้, บระฮมะฺ  -  คัมภีร์พระเวท, อัคชะระฺ  -  จาก บระฮมันฺ สูงสุด (บุคลิกภาพแห่งพระเจ้า), สะมุดบฺะวัมฺ  -  ปรากฎออกมาโดยตรง, ทัสมาทฺ  -  ดังนั้น, สารวะ-กะทัมฺ  -  แผ่พระจายไปทั่ว, บระฮมะฺ  -  เหนือโลก, นิทยัมฺ  -  อมตะ, ยะกยะฺ  -  ในการบูชา, พระทิชทฺิทัมฺ  -  สถิต

คำแปลฺ

ระเบียบกิจกรรมได้กำหนดไว้ในคัมภีร์พระเวท  และคัมภีร์พระเวทปรากฎออกมาโดยตรงจากบุคลิกภาพสูงสุดแห่งพระเจ้า  ดังนั้น  องค์ภควานผู้ทรงแผ่กระจายไปทั่วทรงสถิตในการปฎิบัติบูชานิรันดร

คำอธิบายฺ

ยะกยารทฺะ-คารมะฺ  หรือความจำเป็นของงานเพื่อให้คริชณะทรงพอพระทัยเพียงอย่างเดียวได้เน้นมากขึ้นในโศลกนี้  หากเราต้องทำงานเพื่อให้  ยะกยะ-พุรุชะฺ  หรือพระวิชณุทรงพอพระทัย  เราต้องค้นหาวิธีการทำงานใน  บระฮมันฺ  หรือคัมภีร์ทิพย์พระเวท  ดังนั้น  คัมภีร์พระเวทจึงเป็นกฎระเบียบแนะนำวิธีการทำงาน  การทำอะไรที่คัมภีร์พระเวทไม่ได้แนะนำไว้เรียกว่า  วิคารมะฺ  งานที่ไม่ได้รับอนุญาตหรืองานที่เป็นบาป  ดังนั้น  เราจึงควรรับคำแนะนำจากคัมภีร์พระเวทเสมอเพื่อความปลอดภัยจากผลกรรม  เฉกเช่นเราต้องทำงานในชีวิตประจำวันทั่วไปตามคำแนะนำของรัฐ  ในทำนองเดียวกัน  เราต้องทำงานภายใต้คำแนะนำของรัฐสูงสุดแห่งองค์ภควาน  คำแนะนำเช่นนี้อยู่ในคัมภีร์พระเวทซึ่งออกมาโดยตรงจากการหายใจของบุคลิกภาพสูงสุดแห่งพระเจ้าได้กล่าวไว้ว่า  อัสยะ  มะฮะโท  บูำ-ทัสยะ  นิชวะสิทัม  เอทัด  ยัด  ริก-เวโด  ยะจุร-เวดะฮ  สามะ-เวโด  ‘ทฺารวางกิระสะฮฺ  “คัมภีร์พระเวททั้งสี่เล่ม  ริก  เวดะ.  ยะจุร  เวดะ.  สามะ  เวดะ.ฺ  และ  อทฺารวะ  เวดะฺ  ทั้งหมดออกมาจากการหายใจของบุคลิกภาพสูงสุดแห่งพระเจ้าผู้ยิ่งใหญ่”  (บริฮัด-อารังยะคะ  อุพะนิชัดฺ  4.5.11)  องค์ภควานในฐานะที่ทรงมีพระเดชทั้งปวง  ทรงสามารถตรัสด้วยลมหายใจดังที่ได้ยืนยันไว้ใน  บระฮมะ-สัมฮิทาฺว่าพระองค์ทรงพระเดชทั้งปวง  ประสาทสัมผัสแต่ละส่วนของพระองค์ทรงสามารถทำหน้าที่ของประสาทสัมผัสอื่น  ๆ  ได้  หรืออีกนัยหนึ่งองค์ภควานทรงสามารถตรัสด้วยการหายใจ  และทรงสามารถทำให้มีครรภ์ได้ด้วยพระเนตรของพระองค์  อันที่จริงได้กล่าวไว้ว่าพระองค์ทรงชำเลืองไปที่ธรรมชาติวัตถุและทรงเป็นพระบิดาของมวลชีวิต  หลังจากการสร้างหรือการให้พันธวิญญาณไปอยู่ในครรภ์ของธรรมชาติวัตถุ  พระองค์ทรงให้คำแนะนำสั่งสอนในปรัชญาพระเวทว่าพันธวิญญาณเหล่านี้จะกลับคืนสู่เหย้าคืนสู่องค์ภควานได้อย่างไร  เราควรระลึกเสมอว่าพันธวิญญาณในโลกวัตถุทั้งหมดมีความกระตือรือร้นที่จะแสวงหาความสุขทางวัตถุ  แต่คำแนะนำของคัมภีร์พระเวททำให้เราสามารถทำให้ความต้องการนอกลู่นอกทางของเราสมปรารถนาและกลับคืนสู่พระองค์จบสิ้นกับสิ่งที่สมมุติว่าเป็นความสุข  เป็นโอกาสของพันธวิญญาณที่จะได้รับอิสรภาพดังนั้น  พันธวิญญาณต้องพยายามปฏิบัติตามวิธีการ  ยะกยะฺ  ด้วยการมีคริชณะจิตสำนึกแม้พวกที่ไม่ได้ปฏิบัติตามคำสั่งสอนของคัมภีร์พระเวทอาจรับเอาหลักการของคริชณะจิตสำนึกไปปฏิบัติแทนการปฏิบัติ  ยะกยะฺ  หรือ  คารมะฺ  ตามคัมภีร์พระเวทได้