ภควัต-คีตา ฉบับเดิม

บทที่ สาม

คารมะ-โยกะ

โศลก 20

คารมะไณวะ ฮิ สัมสิดดฺิม
อาสทฺิทา จะนะคาดะยะฮฺ

โลคะ-สังกระฮัม เอวาพิ
สัมพัชยัน คารทุม อารฮะสิฺ

คารมะณาฺ  -  ด้วยงาน, เอวะฺ  -  แม้แต่, ฮิฺ  -  แน่นอน, สัมสิดดฺิมฺ  -  ในความสมบูรณ์, อาสทฺิทาฮฺ  -  สถิต, จะนะคะ-อาดะยะฮฺ  -  จะนะคะและกษัตริย์อื่น ๆ, โลคะ-สังกระฮัมฺ  -  ผู้คนโดย ทั่วไป, เอวะ อพิฺ  -  เช่นกัน, สัมพัชยันฺ  -  พิจารณา, คารทุมฺ  -  ปฎิบัติ, อารฮะสิฺ  -  เธอควรได้รับ

คำแปลฺ

กษัตริย์  เช่น  พระเจ้าจะนะคะทรงบรรลุถึงความสมบูรณ์ด้วยเพียงแต่ทรงปฏิบัติตามหน้าที่ที่กำหนดไว้เท่านั้น  ดังนั้น  เพื่อเป็นการส่งเสริมการศึกษาแก่ประชาชนโดยทั่วไป  เธอควรจะปฎิบัติงานของเธอ

คำอธิบายฺ

เหล่ากษัตริย์ดังเช่นพระเจ้าจะนะคะทรงเป็นดวงวิญญาณผู้รู้แจ้งแห่งตน  ดังนั้น  กษัตริย์เหล่านี้ทรงไม่มีข้อผูกพันในการที่จะต้องฎิบัติตามหน้าที่ที่กำหนดไว้ในคัมภีร์พระเวท  แต่ถึงกระนั้นกษัตริย์เหล่านี้ก็ยังทรงปฎิบัติตามหน้าที่ที่ได้กำหนดไว้ทั้งหมดเพื่อทำตนเป็นตัวอย่างสำหรับประชาชนโดยทั่วไป  พระเจ้าจะนะคะเป็นพระราชบิดาของพระนางสีดา  ทรงเป็นพระสัสสุระของพระราม  เนื่องจากเป็นสาวกผู้ยิ่งใหญ่ขององค์ภควานพระองค์ทรงสถิตเหนือโลกวัตถุ  แต่เนื่องจากทรงเป็นกษัตริย์แห่งนครมิทฺิลา(เมืองหนึ่งของจังหวัดบิฮารในประเทศอินเดีย)  จึงจำเป็นต้องสอนประชาชนของพระองค์ว่าควรปฎิบัติหน้าที่ที่กำหนดไว้อย่างไร  อารจุนะผู้เป็นสหายนิรันดรของคริชณะไม่มีความจำเป็นต้องต่อสู้ในสนามรบคุรุคเชทระ  แต่ทั้งสองพระองค์ทรงต่อสู้เพื่อสอนประชาชนโดยทั่วไปว่า  ความรุนแรงบางครั้งมีความจำเป็นในสถานการณ์ที่ความถูกต้องยุติธรรมพ่ายแพ้  ก่อนจะเกิดสงครามที่คุรุคเชทระได้มีความพยายามทุกวิถีทางที่จะหลีกเลี่ยงสงคราม  แม้แต่บุคลิกภาพสูงสุดแห่งพระเจ้าเองก็ทรงพยายาม  แต่ฝ่ายตรงข้ามยืนกรานว่าจะต้องรบ  ดังนั้น  เพื่อความถูกต้องยุติธรรมสงครามจึงเป็นสิ่งจำเป็น  ถึงแม้ว่าผู้ที่สถิตในคริชณะจิตสำนึกอาจจะไม่มีความสนใจต่อสิ่งใดในโลก  แต่ยังต้องทำงานเพื่อสอนประชาชนทั่วไปว่าควรจะมีชีวิตอยู่อย่างไรและควรจะทำงานอย่างไร  บุคคลผู้มีประสบการณ์ในคริชณะจิตสำนึกสามารถปฎิบัติตนให้ผู้อื่นปฎิบัติตามได้  ดังจะได้อธิบายในโศลกต่อไป