คารมะ-โยกะ
โศลก 33
สะดริชัม เชชทะเท สวัสยาฮ
พระคริเทร กยานะวาน อพิฺ
พระคริทิม ยานทิ บํูทานิ
นิกระฮะฮ คิม คาริชยะทิฺ
สะดริชัมฺ - ตามนั้น, เชชทะเทฺ - พยายาม, สวัสยาฮฺ - ด้วยตัวเขาเอง, พระคริเทฮฺ - ระดับของธรรมชาติ, กยานะวานฺ - มีความรู้, อพิฺ - ถึงแม้ว่า, พระคริทิมฺ - ธรรมชาติ, ยานทิฺ - ได้รับ,บํูทานิฺ - มวลสิ่งมีชีวิต, นิกระฮะฮฺ - ความอดกลั้น, คิมฺ - อะไร, คาริชยะทิฺ - สามารถทำ
คำแปลฺ
แม้ผู้รู้ยังต้องปฏิบัติตามธรรมชาติของตนเอง เพราะทุกคนปฏิบัติตามธรรมชาติที่ตนได้รับมาจากสามระดับ การเก็บกดเอาไว้จะได้รับผลสำเร็จอันใด?
คำอธิบายฺ
นอกเสียจากว่าเราจะสถิตในระดับทิพย์แห่งคริชณะจิตสำนึก มิฉะนั้น เราจะไม่สามารถมีอิสรภาพจากอิทธิพลของระดับแห่งธรรมชาติวัตถุ ดังที่ องค์ภควานได้ทรงยืนยันไว้ในบทที่เจ็ด (7.14) ฉะนั้น แม้ผู้มีการศึกษาสูงสุดทางโลกก็ยังหลุดพ้นจากบ่วงของมายาไม่ได้ ด้วยความรู้ทางทฤษฎีหรือด้วยการแยกดวงวิญญาณออกจากร่างกายมีผู้ที่สมมุติว่าเป็นนักทิพย์นิยมมากมาย ภายนอกวางตัวว่ามีความเจริญในศาสตร์นี้แต่ภายในหรือส่วนตัวยังอยู่ภายใต้ระดับใดระดับหนึ่งของธรรมชาติวัตถุอย่างราบคาบ ซึ่งตนเองไม่สามารถข้ามพ้นไปได้ ในเชิงวิชาการเขาอาจจะเป็นผู้มีการศึกษาสูงมาก แต่เนื่องจากมาคลุกคลีอยู่กับธรรมชาติวัตถุอันแสนจะยาวนานจึงถูกพันธนาการ คริชณะจิตสำนึกสามารถช่วยให้เราออกจากพันธนาการทางวัตถุได้ ถึงแม้ว่าเราจะปฏิบัติตามหน้าที่ที่กำหนดไว้ตามความเป็นอยู่ทางวัตถุ ฉะนั้น หากไม่มีคริชณะจิตสำนึกอย่างสมบูรณ์ เราไม่ควรยกเลิกอาชีพการงาน ไม่มีผู้ใดควรยกเลิกหน้าที่ที่ได้กำหนดไว้โดยฉับพลัน และมาสมมุติตนเองว่าเป็นโยคีหรือนักทิพย์นิยมแบบผิดธรรมชาติ สถิตในสถานภาพของตนเองและพยายามบรรลุถึงคริชณะจิตสำนึกภายใต้การฝึกฝนที่สูงยังจะดีกว่า เช่นนี้ เราอาจได้รับอิสรภาพจากเงื้อมมือพระนาง มายาฺ ซึ่งก็เป็นผู้รับใช้ของคริชณะเช่นกัน