คารมะ-โยกะ
โศลก 35
ชเรยาน สวะ-ดฺารโม วิกุณะฮ
พะระ-ดฺารมาท สว-อนุชทฺิทาทฺ
สวะ-ดฺารเม นิดฺะนัม ชเรยะฮ
พะระ-ดฺารโม บฺะยาวะฮะฮฺ
ชเรยานฺ - ดีกว่าเป็นไหน ๆ, สวะ-ดฺารมะฮฺ - หน้าที่ของตนที่ได้กำหนดไว้, วิกุณะฮฺ - แม้ว่าจะผิดพลาด, พะระ-ดฺารมาทฺ - มากกว่าหน้าที่ที่ได้กำหนดไว้สำหรับผู้อื่น, สุ-อนุช ทฺิทาทฺ - กระทำอย่างสมบูรณ์, สวะ-ดฺารเมฺ - ในหน้าที่ของตนที่กำหนดไว้, นิดฺะนัมฺ - การทำลาย, ชเรยะฮฺ - ดีกว่า, พะระ-ดฺารมะฮฺ - หน้าที่ที่ได้กำหนดไว้สำหรับผู้อื่น, บฺะยะ- อาวะฮะฮฺ - อันตราย
คำแปลฺ
การปฏิบัติหน้าที่ของตนที่ได้กำหนดไว้ถึงแม้ว่าจะมีข้อบกพร่อง ยังดีกว่าไปทำหน้าที่ของผู้อื่นอย่างสมบูรณ์เป็นไหน ๆ การถูกทำลายขณะปฏิบัติหน้าที่ของตนเองยังดีกว่าไปปฏิบัติหน้าที่ของผู้อื่น เพราะการปฏิบัติตามวิถีทางของผู้อื่นเป็นอันตราย
คำอธิบายฺ
เราควรปฏิบัติหน้าที่ของเราที่ได้กำหนดไว้ด้วยคริชณะจิตสำนึกอย่างสมบูรณ์ดีกว่าไปทำงานที่กำหนดไว้สำหรับผู้อื่น ในวิถีวัตถุหน้าที่ที่ได้กำหนดไว้เป็นหน้าที่ที่ถูกบัญชาตามสภาวะทางจิตวิทยาของแต่ละคนภายใต้มนต์สะกดของระดับแห่งธรรมชาติวัตถุ ในวิถีทิพย์หน้าที่คือคำสั่งจากพระอาจารย์ทิพย์เพื่อให้เรารับใช้ทิพย์แด่คริชณะ ไม่ว่าจะเป็นวิถีวัตถุหรือวิถีทิพย์เราควรจะยึดอยู่กับหน้าที่ของเราตามที่ได้กำหนดไว้จนวันตาย ดีกว่าไปเลียนแบบหน้าที่ที่กำหนดไว้สำหรับผู้อื่น หน้าที่ในระดับทิพย์และหน้าที่ในระดับวัตถุอาจแตกต่างกัน แต่หลักการปฏิบัติตามคำแนะนำของผู้ที่เชื่อถือได้เป็นสิ่งดีสำหรับผู้ปฏิบัติเสมอ เมื่ออยู่ภายใต้มนต์สะกดของระดับแห่งธรรมชาติวัตถุ ควรปฏิบัติตามกฎที่ได้กำหนดไว้สำหรับสภาวะโดยเฉพาะของเรา ไม่ควรเลียนแบบผู้อื่น ตัวอย่างเช่น พราหมณ์อยู่ในระดับความดีไม่เบียดเบียนผู้อื่น ในขณะที่กษัตริย์อยู่ในระดับตัณหาอนุญาตให้เบียดเบียนได้ เมื่อเป็นเช่นนี้กษัตริย์จึงปฏิบัติตามกฎที่เบียดเบียนได้และกำราบศัตรู ดีกว่าที่จะมาเลียนแบบพราหมณ์ผู้ยึดหลักอหิงสา ทุกคนต้องชะล้างจิตใจของตนเองทีละน้อย ไม่ใช่โดยฉับพลัน อย่างไรก็ดีเมื่อเราข้ามพ้นระดับต่าง ๆ ของธรรมชาติวัตถุ และสถิตในคริชณะจิตสำนึกอย่างสมบูรณ์ เราจะปฏิบัติอย่างไรก็ได้ภายใต้คำแนะนำของพระอาจารย์ทิพย์ผู้เชื่อถือได้ ในระดับสมบูรณ์ของคริชณะจิตสำนึกนี้ กษัตริย์อาจปฏิบัติตนเป็นพราหมณ์หรือว่าพราหมณ์อาจจะปฏิบัติตนเป็นกษัตริย์ ในระดับทิพย์แล้วข้อแตกต่างทางโลกวัตถุนำมาใช้ไม่ได้ ตัวอย่างเช่น วิชวามิ-ทระ เดิมทีทรงเป็นกษัตริย์แต่ต่อมาปฏิบัติตนเป็นพราหมณ์ ในขณะที่ พะระชุรามะ เดิมเป็นพราหมณ์แต่ต่อมาปฏิบัติตนเป็นกษัตริย์ เมื่อสถิตในระดับทิพย์ ทั้งสองท่านสามารถทำเช่นนี้ได้ แต่ตราบใดที่เรายังอยู่ในระดับวัตถุ ต้องปฏิบัติหน้าที่ของเราตามระดับของธรรมชาติวัตถุ ในขณะเดียวกันเราจะต้องมีสติอย่างสมบูรณ์ในคริชณะจิตสำนึก