คารมะ-โยกะ
โศลก 38
ดํูเมนาพริยะเท วะฮนิร
ยะทฺาดารโช มะเลนะ ชะฺ
ยะโทฺลเบนาวริโท การบฺัส
ทะทฺา เทเนดัม อาพริทัมฺ
ดํูเมนะฺ - ด้วยควัน, อาพริยะเทฺ - ถูกปกคลุม, วะฮนิฮฺ - ไฟ, ยะทฺาฺ - ดังเช่น, อาดารชะฮฺ-กระจก, มะเลนะฺ - ด้วยฝุ่น, ชะฺ - เช่นกัน, ยะทฺาฺ - ดังเช่น, อุลเบนะฺ - ด้วยครรภ์, อาพริทะฮฺ - ถูกปกคลุม, การบฺะฮฺ - ตัวอ่อนในครรภ์, ทะทฺาฺ - ดังนั้น, เทนะฺ - ด้วยราคะ, อิดัมฺ - นี้, อาพริทัมฺ - ถูกปกคลุม
คำแปลฺ
เสมือนดังควันที่ปกคลุมไฟ ฝุ่นที่ปกคลุมกระจกเงา หรือครรภ์ที่ปกคลุมทารกสิ่งมีชีวิตก็ถูกปกคลุมไปด้วยระดับต่าง ๆ ของราคะนี้เช่นเดียวกัน
คำอธิบายฺ
มีสิ่งปกคลุมสิ่งมีชีวิตอยู่สามระดับที่ทำให้จิตสำนึกอันบริสุทธิ์ของเขามืดมนสิ่งปกคลุมนี้คือราคะภายใต้ปรากฏการณ์ที่แตกต่างกัน ดังเช่น ควันที่อยู่ในไฟ ฝุ่นที่อยู่บนกระจก และครรภ์ที่ปกคลุมทารก เมื่อราคะเปรียบเทียบกับควัน เข้าใจได้ว่าประกายไฟของสิ่งมีชีวิตสามารถสำเหนียกได้เล็กน้อย หรือว่าขณะที่สิ่งมีชีวิตแสดงคริชณะจิตสำนึกออกมาเล็กน้อย อาจเปรียบได้กับไฟที่ถูกปกคลุมด้วยควัน แม้ว่าที่ใดมีควันที่นั่นต้องมีไฟ แต่ไฟมิได้ปรากฏให้เห็นอย่างเด่นชัดในระยะเริ่มต้น ระยะนี้คล้ายกับระยะเริ่มแรกของคริชณะจิตสำนึก ฝุ่นบนกระจกเปรียบเทียบกับวิธีการทำความสะอาดกระจกแห่งจิตใจ ด้วยวิธีการปฏิบัติธรรมต่าง ๆ นานา วิธีที่ดีที่สุดคือการสวดมนต์ภาวนาพระนามอันศักดิ์สิทธิ์ขององค์ภควาน ครรภ์ที่ปกคลุมทารกอุปมาให้เห็นถึงสภาวะที่ช่วยไม่ได้ เด็กในครรภ์ช่วยตัวเองไม่ได้เพราะว่ายังไม่สามารถเคลื่อนไหวตัวเองได้ ระดับของสภาวะชีวิตเช่นนี้เปรียบเทียบได้กับต้นไม้ ต้นไม้ก็เป็นสิ่งมีชีวิตแต่ถูกจับให้มาอยู่ในสภาวะชีวิตที่แสดงให้เห็นว่ามีราคะมากเสียจนเกือบจะไม่มีจิตสำนึกเหลืออยู่เลย ฝุ่นที่ปกคลุมกระจกเปรียบเทียบได้กับนกและสัตว์ต่าง ๆ และควันที่ปกคลุมไฟเปรียบเทียบได้กับมนุษย์ ในร่างมนุษย์สิ่งมีชีวิตอาจฟื้นฟูคริชณะจิตสำนึกได้เล็กน้อยและหากว่าพัฒนาต่อไปไฟแห่งชีวิตทิพย์อาจสามารถจุดให้เป็นประกายขึ้นมาในร่างชีวิตมนุษย์ได้ ด้วยการดูแลควันไฟอย่างระมัดระวัง ไฟอาจจะลุกโชติช่วงขึ้นมาได้ ฉะนั้น ชีวิตในร่างมนุษย์จึงเป็นโอกาสสำหรับสิ่งมีชีวิตที่จะหลบหนีจากพันธนาการแห่งความเป็นอยู่ทางวัตถุ ในร่างชีวิตมนุษย์เราสามารถกำราบศัตรูหรือราคะนี้ได้ด้วยการพัฒนาคริชณะจิตสำนึกภายใต้คำชี้แนะของผู้นำที่มีความสามารถ