ภควัต-คีตา ฉบับเดิม

บทที่ สาม

คารมะ-โยกะ

โศลก 4

นะ คารมะณาม อนารัมบฺาน
ไนชคารมยัม พุรุโช 'ชนุเทฺ

นะ ชะ สันนยะสะนาด เอวะ
สิดดฺิม สะมะดฺิกัชชะทีฺ

นะฺ  -  ไม่, คารมะณามฺ  -  แห่งหน้าที่ที่กำหนดไว้, อนารัมบฺาทฺ  -  ด้วยการไม่ปฎิบัติ, ไนชคาร- มยัมฺ  -  มีอิสระจากผลกรรม, พุรุชะฮฺ  -  บุคคล, อัชนุเทฺ  -  บรรลุ, นะฺ  -  ไม่, ชะฺ  -  เช่นกัน, สันน ยะสะนาทฺ  -  ด้วยการเสียสละ, เอวะฺ  -  เพียงแต่, สิดดฺิมฺ  -  ประสบผลสำเร็จ, สะมะดฺิกัชชะ ทีฺ  -  บรรลุ

คำแปลฺ

มิใช่เพียงแต่หยุดทำงานที่จะทำให้เราหลุดพ้นจากผลกรรม  หรือด้วยการเสียสละเพียงอย่างเดียวที่สามารถทำให้เราบรรลุความสมบูรณ์

คำอธิบายฺ

ชีวิตระดับสละโลกรับนำมาปฎิบัติหลังจากจิตใจได้รับความบริสุทธิ์  จากการปฎิบัติตามหน้าที่ที่กำหนดไว้  หน้าที่นี้วางไว้เพื่อทำให้จิตใจของนักวัตถุนิยมบริสุทธิ์ขึ้น  หากไร้ซึ่งความบริสุทธิ์การรับเอาชีวิตระดับที่สี่หรือ  สันนยาสะฺ  มาปฎิบัติอย่างเร่งด่วนนั้นไม่สามารถทำให้เราประสบผลสำเร็จได้  ตามที่นักปราชญ์ชอบทดลองกล่าวว่าเพียงแต่รับเอาชีวิต  สันนยาสะฺ  หรือเกษียณจากกิจกรรมเพื่อผลทางวัตถุแล้วเราจะดีเทียบเท่ากับพระนารายณ์ทันที  หลักการนี้องค์ชรีคริชณะทรงไม่ยอมรับ  หากจิตใจยังไม่บริสุทธิ์การอุปสมบทในระดับ  สันนยาสะฺ  เพียงแต่จะสร้างความเดือดร้อนให้สังคมเท่านั้น  อีกด้านหนึ่ง  หากบางคนมีความยินดีปฎิบัติรับใช้ทิพย์ต่อองค์ภควาน  ถึงแม้ว่าจะไม่ปฎิบัติตามหน้าที่ที่ได้กำหนดไว้  ไม่ว่าอะไรที่เขาสามารถทำให้เจริญขึ้นในวิถีทางนี้  องค์ภควานจะทรงรับไว้  (บุดดฺิ-โยกะฺ)  สว-อัลพัม  อพิ  อัสยะ  ดฺารมัสยะ  ทรายะเท  มะฮะโท  บฺะยาทฺ  แม้แต่การปฎิบัติตนเพียงนิดเดียวในหลักธรรมนี้จะสามารถนำเราให้ข้ามพ้นความยากลำบากอันใหญ่หลวงได้