การอยู่ในคริชณะจิตสำนึกอย่างสมบูรณ์ทำให้เป็นอิสระจากสิ่งคู่ทั้งมวล  ดังนั้น  จึงเป็อิสระจากมลทินของระดับต่าง  ๆ  ทางวัตถุและสามารถหลุดพ้นได้  เพราะว่าเขาทราบถึงสถานภาพพื้นฐานของตนในความสัมพันธ์กับคริชณะ  ดังนั้น  จิตใจของเขาจึงไม่หันเหไปจากคริชณะจิตสำนึก  หลังจากนั้นไม่ว่าสิ่งใดที่ทำเขาจะทำเพื่อคริชณะผู้ทรงเป็นพระวิชณองค์แรก  ฉะนั้น  งานทั้งหมดโดยเทคนิคแล้วจะเป็นการบูชา  เพราะว่าการบูชามีจุดมุ่งหมายเพื่อให้องค์ภควาน  วิชณุ  หรือ  คริชณะทรงพอพระทัย  ผลกรรมทั้งหมดจากการทำงานเช่นนี้แน่นอนว่าจะรวมเข้าไปในความเป็นทิพย์  และเขาไม่ต้องรับทุกข์จากผลกระทบทางวัตถุ