ภควัต-คีตา ฉบับเดิม

บทที่ สี่

ความรู้ทิพย์

โศลก 24

บระฮมารพะณัม บระฮมะ ฮะวิร
บระฮมากโน บระฮมะณา ฮุทัมฺ

บระฮไมวะ เทนะ กันทัพยัม
บระฮมะ-คารมะ-สะมาดฺินาฺ

บระฮมะฺ  -  เป็นทิพย์โดยธรรมชาติ, อารพะณัมฺ  -  ช่วยเหลือสนับสนุน, บระฮมะฺ  -  องค์ภควาน, ฮะวิฮฺ  -  เนย, บระฮมะฺ  -  ทิพย์, อักโนฺ  -  ในไฟแห่งจุดมุ่งหมายที่บริบูรณ์, บระฮมะณาฺ  -  โดยดวงวิญญาณ, ฮุทัมฺ  -  ถวาย, บระฮมะฺ  -  อาณาจักรทิพย์, เอวะฺ  -  แน่นอน, เทนะฺ  -  โดยเขา, กันทัพยัมฺ  -  บรรลุถึง, บระฮมะฺ  -  ทิพย์, คารมะฺ  -  ในกิจกรรม, สะมาดฺินาฺ  -  ในสมาธิที่สมบูรณ์

คำแปลฺ

บุคคลผู้ซึมซาบอยู่ในคริชณะจิตสำนึกอย่างสมบูรณ์บริบูรณ์แน่นอนว่าจะบรรลุถึงอาณาจักรทิพย์  เพราะการช่วยเหลือสนับสนุนในกิจกรรมทิพย์อย่างสมบูรณ์ซึ่งจุดมุ่งหมายคือสัจธรรม  และสิ่งที่ถวายก็เป็นธรรมชาติทิพย์เช่นเดียวกัน

คำอธิบายฺ

กิจกรรมในคริชณะจิตสำนึก  ในที่สุดสามารถนำพาเราไปสู่จุดหมายปลายทางทิพย์ได้อย่างไรนั้น  ได้อธิบายไว้  ณ  ที่นี้  มีกิจกรรมมากมายในคริชณะจิตสำนึกซึ่งทั้งหมดจะอธิบายในโศลกต่อ  ๆ  ไป  แต่ในปัจจุบันจะอธิบายเพียงหลักของคริชณะจิตสำนึก  พันธวิญญาณถูกพันธนาการอยู่ในมลทินทางวัตถุ  แน่นอนว่าพวกเขาจะต้องปฏิบัติกิจกรรมต่าง  ๆ  อยู่ในบรรยากาศวัตถุ  ถึงกระนั้น  ก็ยังต้องการอิสรภาพจากสิ่งแวดล้อมนี้  วิธีการที่พันธวิญญาณสามารถออกจากบรรยากาศวัตถุได้คือคริชณะจิตสำนึก  ตัวอย่างเช่น  คนไข้ได้รับความทุกข์จากโรคท้องเดินอันเนื่องมาจากดื่มผลิตภัณฑ์นมมากเกินไป  วิธีรักษาคือต้องใช้ผลิตภัณฑ์นมอีกชนิดหนึ่งคือนมที่ข้นแข็ง  (CURDS)  พันธวิญญาณผู้ซึมซาบอยู่ในวัตถุสามารถรักษาได้ด้วยคริชณะจิตสำนึกดังที่ได้วางหลักการไว้ในหนังสือ  ภควัตฺ-คีตาฺ  เล่มนี้  วิธีการนี้โดยทั่วไปเรียกว่า  ยะกยะฺหรือกิจกรรม  (การบูชา)  เพียงเพื่อให้วิชณุหรือคริชณะทรงพอพระทัยเท่านั้น  กิจกรรมในโลกวัตถุที่ทำถวายให้พระวิชณุ  หรือในคริชณะจิตสำนึกด้วยการซึมซาบมากเพียงใดก็จะเปลี่ยนบรรยากาศให้กลายมาเป็นทิพย์มากเพียงนั้น  คำว่า  บระฮมะฺ  มีความหมายว่า  “ทิพย์”  องค์ภควาน  ทรงเป็นทิพย์และรัศมีจากพระวรกายทิพย์ของพระองค์เรียกว่า  บระฮมะจโยทิฺ  รัศมีทิพย์ของพระองค์  ทุกสิ่งทุกอย่างที่มีอยู่สถิตใน  บระฮมะ-  จโยทินั้นฺ  แต่เมื่อ  จโยทิฺ  นั้น  ถูกปกคลุมไปด้วยความหลงแห่ง  มายาฺ  หรือการสนองประสาทสัมผัสจึงเรียกว่าวัตถุ  ม่านแห่งวัตถุนี้สามารถถูกรูดออกไปได้ทันทีด้วยคริชณะจิตสำนึก  ฉะนั้น  การถวายเพื่อคริชณะจิตสำนึก  กรรมวิธีในการถวาย  ผู้ถวาย  และผลทั้งหมดเมื่อรวมกันคือ  บระฮมันฺ  หรือสัจธรรมที่สมบูรณ์  สัจธรรมที่สมบูรณ์ถูกปกคลุมด้วย  มายาฺ  เรียกว่าวัตถุ  เมื่อวัตถุมาประสานกับสัจธรรมที่สมบูรณ์จะได้รับคุณสมบัติทิพย์ของตนเองกลับคืนมา  คริชณะจิตสำนึกจึงเป็นวิธีเปลี่ยนสภาพจิตสำนึกที่หลงผิดมาเป็น  บระฮมันฺ  หรือองค์ภควาน  เมื่อจิตใจซึมซาบอยู่ในคริชณะจิตสำนึกอย่างสมบูรณ์บริบูรณ์เรียกว่าอยู่ในสมาธิหรือ  สะมาดฺิฺ  ทุกสิ่งทุกอย่างที่ทำไปด้วยจิตสำนึกทิพย์เช่นนี้เรียกว่า  ยะกยะฺ  หรือการบูชาเพื่อสัจธรรมที่สมบูรณ์  ในสภาวะจิตสำนึกทิพย์นี้  ผู้ช่วยเหลือสนับสนุน  การช่วยเหลือสนับสนุน  การบริโภค  ผู้ปฏิบัติ  หรือผู้นำการปฏิบัติ  และผล  หรือผลที่ได้รับสูงสุดคือ-ทุกสิ่งทุกอย่าง-กลายมาเป็นหนึ่งในสัจธรรมที่สมบูรณ์  บระฮมันฺ  สูงสุด  นั่นคือวิธีการของคริชณะจิตสำนึก