ความรู้ทิพย์
โศลก 27
สารวาณินดริยะ-คารมาณิ
พราณะ-คารมาณิ ชาพะเรฺ
อาทมะ-สัมยะมะ-โยกากโน
จุฮวะทิ กยานะ-ดีพิเทฺ
สารวาณิฺ - ของทั้งหมด, อินดริยะฺ - ประสาทสัมผัส, คารมาณิฺ - หน้าที่, พราณะ- คารมาณิฺ - หน้าที่ของลมหายใจแห่งชีวิต, ชะฺ - เช่นกัน, อพะเรฺ - คนอื่นๆ, อาทมะ-สัม ยะมะฺ - ของการควบคุมจิตใจ, โยกะฺ - วิธีการเชื่อม, อักโนฺ - ในไฟแห่ง, จุฮวะทิฺ - ถวาย, กยานะ-ดีพิเทฺ - เพราะแรงกระตุ้นเพื่อความรู้แจ้งแห่งตน
คำแปลฺ
คนอื่นผู้สนใจการบรรลุความรู้แจ้งแห่งตนด้วยการควบคุมจิตใจและประสาทสัมผัส ถวายหน้าที่ของประสาทสัมผัสทั้งหมดและลมปราณแห่งชีวิต เพื่อเป็นการบวงสรวงไปในไฟแห่งการควบคุมจิตใจ
คำอธิบายฺ
ระบบโยคะที่เริ่มโดย พะทันจะลิ ได้กล่าวไว้ ณ ที่นี้ ใน โยกะ-สูทระฺ ของพะทันจะลิ เรียกดวงวิญญาณว่า พรัทยัก-อาทมาฺ และ พะราก-อาทมาฺ ตราบใดที่ดวงวิญญาณยึดติดอยู่กับความสุขทางประสาทสัมผัส เรียกว่า พะราก-อาทมาฺ แต่ในทันทีที่วิญญาณดวงเดียวกันนี้ไม่ยึดติดกับความสุขทางประสาทสัมผัสเรียกว่า พรัทยัก-อาทมาฺ ดวงวิญญาณอยู่ภายใต้อำนาจหน้าที่ของลมสิบชนิดที่ทำงานอยู่ภายในร่างกาย สำเหนียกได้โดยผ่านทางระบบการหายใจ ระบบโยคะ พะทันจะลิสอนเราให้ควบคุมหน้าที่ของลมภายในร่างกาย แบบใช้เทคนิคเพื่อในที่สุดหน้าที่ทั้งหมดของลมภายในจะเอื้ออำนวยให้ดวงวิญญาณบริสุทธิ์ขึ้นจากการยึดติดกับวัตถุ ตามระบบโยคะนี้ พรัทยัก-อาทมาฺ คือจุดมุ่งหมายสูงสุด พรัทยัก-อาทมาฺ นี้ถอนตัวจากกิจกรรมทางวัตถุ การกระทบกันระหว่างอายตนะภายในและอายตนะภายนอกเช่น หูกับการฟังจมูกกับกลิ่น ลิ้นกับรส มือกับสัมผัส ทั้งหมดเป็นการปฏิบัติกิจกรรมนอกตัวเรา เรียกว่าหน้าที่ของ พราณะ-วายฺุ ลม อพานะ-วายฺุ ลงข้างล่าง วยานะ-วายฺุ หดตัวและขยายตัว สะมานะ-วายฺุ ปรับสมดุล อุดานะ-วายฺุ ขึ้นข้างบน และเมื่อได้รับแสงสว่างเราจะทำทั้งหมดนี้เพื่อค้นหาความรู้แจ้งแห่งตน