สะฮฺ - เหมือนกัน, เอวะฺ - แน่นอน, อะยัมฺ - นี้, มะยาฺ - โดยข้า, เทฺ - แก่เธอ, อัดยะฺ - วันนี้, โยกะฮฺ - ศาสตร์แห่งโยคะ, โพรคทะฮฺ - ตรัส, พุราทะนะฮฺ - โบราณมาก, บฺัคธะฮฺ - สาวก, อะสิฺ - เธอเป็น, เมฺ - ของข้า, สัคฮาฺ - สหาย, ชะฺ - เช่นกัน, อิทิฺ - ฉะนั้น, ระฮัสยัมฺ - ลึกลับ, ฮิฺ - แน่นอน, เอทัทฺ - นี้, อุททะมัมฺ - ทิพย์
มีบุคคลอยู่สองประเภทคือสาวกและมาร องค์ภควานทรงเลือกอารจุนะให้เป็นผู้รับศาสตร์อันยิ่งใหญ่นี้เนื่องจากอารจุนะทรงเป็นสาวกของพระองค์ แต่สำหรับมารเป็นไปไม่ได้ที่จะเข้าใจศาสตร์อันเร้นลับที่ยิ่งใหญ่นี้ มีหนังสือแห่งความรู้ยิ่งใหญ่นี้หลายเล่ม บางเล่มเป็นคำอธิบายของสาวกและบางเล่มเป็นคำอธิบายของมาร คำวิจารณ์ของสาวกเป็นความจริง ขณะที่คำวิจารณ์ของมารไร้ประโยชน์ อารจุนะทรงยอมรับองค์ชรีคริชณะว่าทรงเป็นบุคลิกภาพสูงสุดแห่งพระเจ้า และคำอธิบายใดๆ เกี่ยวกับ คีตาฺตามรอยพระบาทของอารจุนะเป็นการรับใช้อุทิศตนเสียสละต่อแหล่งกำเนิดของศาสตร์อันยิ่งใหญ่นี้ อย่างไรก็ดี มารไม่ยอมรับองค์ชรีคริชณะตามความเป็นจริง และกุเรื่องบางสิ่งบางอย่างเกี่ยวกับคริชณะอันจะนำพาผู้อ่านโดยทั่วไปให้ห่างจากวิถีทางที่คริชณะทรงสั่งสอน ณ ที่นี้ได้เตือนเกี่ยวกับวิถีทางที่ผิดเช่นนี้ เราควรพยายามปฏิบัติตามสาย พะรัมพะราฺ จากอารจุนะ และได้รับประโยชน์จากศาสตร์อันยิ่งใหญ่แห่ง ชรีมัด ภควัต- คีตาฺ นี้