ภควัต-คีตา ฉบับเดิม

บทที่ สี่

ความรู้ทิพย์

โศลก 30

สารเว พิ เอเท ยะกยะ-วิโด
ยะกยะ-คชะพิทะ-คัลมะชาฮฺ

ยะกยะ-ชิชทามริทะ-บํุโจ
ยานทิ บระฮมะ สะนาทะนัมฺ

สารเวฺ  -  ทั้งหมด, อพิฺ  -  แม้ว่าดูเหมือนแตกต่างกัน, เอเทฺ  -  เหล่านี้, ยะกยะ-วิดะฮฺ  -  รอบรู้กับจุดมุ่งหมายของการปฏิบัติพิธีบวงสรวง, ยะกยะ-คชะพิทะฺ  -  บริสุทธิ์ขึ้นจากผลของการปฏิบัติเช่นนี้, คัลมะชาฮฺ  -  ของผลบาป, ยะกยะ-ชิชทะฺ  -  ของผลแห่งการปฏิบัติ ยะกยะฺเช่นนี้, อมริทะ-บํุจะฮฺ  -  ผู้ที่ได้รับรสน้ำทิพย์นี้, ยานทิฺ  -  เข้าพบ, บระฮมะฺ  -  สูงสุด, สะนา- ทะนัมฺ  -  บรรยากาศนิรันดร

คำแปลฺ

ผู้ปฏิบัติทั้งหลายที่ทราบความหมายของการถวายบูชาทำให้บริสุทธิ์จากผลบาปและได้รับรสน้ำทิพย์จากผลแห่งการถวายบูชา  พวกเขาพัฒนาไปสู่บรรยากาศสูงสุดนิรันดร

คำอธิบายฺ

การอธิบายวิธีการถวายบูชาต่าง  ๆ  ข้างบนนี้  (เช่น  การถวายบูชาสิ่งของของตน  การศึกษาคัมภีร์พระเวทหรือคำสอนปรัชญา  และการปฏิบัติตามระบบโยคะ)  เราได้พบว่าจุดมุ่งหมายทั้งหมดนี้เพื่อควบคุมประสาทสัมผัส  การสนองประสาทสัมผัสคือสาเหตุแห่งการเป็นอยู่ทางวัตถุ  ฉะนั้น  นอกจากเราจะสถิตในระดับที่ปลีกตัวออกห่างจากการสนองประสาทสัมผัส  มิฉะนั้น  จะไม่มีโอกาสพัฒนามาถึงระดับอมตะแห่งความรู้อันสมบูรณ์  เต็มไปด้วยความปลื้มปีติสุข  และเต็มไปด้วยชีวิตทิพย์  ระดับนี้อยู่ในบรรยากาศนิรันดร  หรือบรรยากาศแห่ง  บระฮมันฺ  การถวายบูชาที่กล่าวมาทั้งหมดช่วยให้เราบริสุทธิ์จากผลบาปแห่งการเป็นอยู่ทางวัตถุ  ด้วยการพัฒนาชีวิตเช่นนี้  ไม่เพียงแต่จะทำให้เรามีความสุขและมั่งคั่งในชีวิตนี้  แต่ในที่สุดเราจะบรรลุถึงอาณาจักรนิรันดรแห่งองค์ภควานด้วย  ไม่ว่าจะกลืนเข้าไปใน  บระฮมันฺ  อันไร้รูปลักษณ์หรือไปคบหาสมาคมกับบุคลิกภาพสูงสุดแห่งพระเจ้า  องค์ชรีคริชณะ