จุดมุ่งหมายของการถวายบูชาทั้งหมดเพื่อให้มาถึงระดับแห่งความรู้อันสมบูรณ์  หลุดพ้นจากความทุกข์ทางวัตถุ  และในที่สุดจะมาปฏิบัติรับใช้ทิพย์ต่อองค์ภควาน  (คริชณะจิตสำนึก)  ด้วยความรัก  มีความเร้นลับเกี่ยวกับกิจกรรมต่าง  ๆ  ในการถวายบูชาทั้งหมดนี้  และเราควรทราบความเร้นลับนี้  บางครั้งการถวายบูชามาในรูปแบบต่าง  ๆ  กันตามความศรัธทาโดยเฉพาะของผู้ปฏิบัติ  เมื่อความศรัทธาของเรามาถึงระดับแห่งความรู้ทิพย์  ผู้ปฏิบัติการถวายบูชาควรพิจารณาได้ว่าเป็นผู้ที่เจริญกว่าพวกที่เพียงแต่ถวายบูชาสิ่งของโดยไม่มีความรู้เช่นนี้  ปราศจากความรู้การถวายบูชายังคงอยู่ในระดับวัตถุ  และไม่ได้รับผลประโยชน์ทิพย์  ความรู้ที่แท้จริงคือการมาถึงจุดสุดยอดในคริชณะจิตสำนึก  ซึ่งเป็นระดับสูงสุดของความรู้ทิพย์  ปราศจากการพัฒนาความรู้  การถวายบูชาเป็นเพียงกิจกรรมทางวัตถุ  อย่างไรก็ดี  เมื่อพัฒนามาถึงระดับความรู้ทิพย์  กิจกรรมทั้งหมดขึ้นไปสู่ระดับทิพย์  มันขึ้นอยู่กับจิตสำนึกที่แตกต่างกันกิจกรรมถวายการบูชาบางครั้งเรียกว่า  คารมะ-คาณดะฺ  (กิจกรรมเพื่อผลทางวัตถุ)และบางครั้งเป็น  กยานะ-คาณดะฺ  (ความรู้เพื่อแสวงหาสัจธรรม)  เมื่อในที่สุดมาจบลงที่ความรู้จะดีกว่า