ภควัต-คีตา ฉบับเดิม

บทที่ สี่

ความรู้ทิพย์

โศลก 36

อพิ เชด อสิ พาเพบฺยะฮ
สารเวบฺยะฮ พาพะ-คริท-ทะมะฮฺ

สารวัม กยานะ-พลาเวไนวะ
วริจินัม สันทะริชยะสิฺ

อพิฺ  -  ถึงแม้, เชดฺ  -  ถ้า, อสิฺ  -  เธอเป็น, พาเพบฺยะฮฺ  -  ของคนบาป, สารเวบฺยะฮฺ  -  ทั้งหมด, พาพะ-คริท-ทะมะฮฺ  -  คนบาปที่สุด, สารวัมฺ  -  ผลบาปทั้งหมดนี้, กยานะ-พละเวนะฺ  -  ด้วยนาวาแห่งความรู้ทิพย์, เอวะฺ  -  แน่นอน. วริจินัมฺ  -  มหาสมุทรแห่งความทุกข์, สันทะริชยะ- สิฺ  -  เธอจะข้ามได้อย่างสมบูรณ์

คำแปลฺ

ถึงแม้ว่าจะได้รับการพิจารณาว่าเป็นคนบาปที่สุดในหมู่คนบาปทั้งหลาย  แต่เมื่อสถิตในนาวาแห่งความรู้ทิพย์  เธอจะสามารถข้ามพ้นมหาสมุทรแห่งความทุกข์ได้

คำอธิบายฺ

การเข้าใจสถานภาพพื้นฐานอันแท้จริงของตนเองอย่างถูกต้องในความสัมพันธ์กับคริชณะเป็นสิ่งที่ดีมาก  เพราะความเข้าใจเช่นนี้สามารถนำเราให้ออกจากการดิ้นรนเพื่อความอยู่รอดที่กำลังดำเนินอยู่ในมหาสมุทรแห่งอวิชชาได้โดยทันที  โลกวัตถุนี้บางครั้งถือว่าเป็นมหาสมุทรแห่งอวิชชา  บางครั้งถือว่าเป็นป่าที่กำลังถูกไฟเผาไหม้  เราอาจเป็นนักว่ายน้ำที่เก่งมาก  แต่ในมหาสมุทรการต่อสู้เพื่อความอยู่รอดเป็นสิ่งที่ยากลำบากมาก  ถ้าหากว่ามีใครคนหนึ่งยื่นมือเข้ามาอุ้มนักว่ายน้ำที่กำลังดิ้นรนต่อสู้อยู่ให้ออกจากมหาสมุทร  ท่านผู้นี้เป็นผู้ช่วยเหลือที่ยิ่งใหญ่ที่สุด  ความรู้อันสมบูรณ์ที่ได้รับจากบุคลิกภาพสูงสุดแห่งพระเจ้าคือวิถีทางแห่งความหลุดพ้น  นาวาแห่งคริชณะจิตสำนึกนั้นเรียบง่ายมาก  แต่ในขณะเดียวกันก็ประเสริฐที่สุด