เมื่อพูดถึงความรู้ทิพย์  เราพูดถึงความเข้าใจทางจิตวิญญาณ  ฉะนั้น  จึงไม่มีสิ่งใดประเสริฐและบริสุทธิ์ไปกว่าความรู้ทิพย์  อวิชชาคือต้นเหตุแห่งการพันธนาการและความรู้คือต้นเหตุแห่งความหลุดพ้น  ความรู้นี้คือผลอันสมบูรณ์แห่งการอุทิศตนเสียสละรับใช้  และเมื่อเราสถิตในความรู้ทิพย์  เราไม่จำเป็นต้องแสวงหาความสงบที่ไหนอีก  เพราะเราได้รับความสุขจากความสงบภายในตัวเรา  หรืออีกนัยหนึ่ง  ความรู้และความสงบนี้เกิดขึ้นในคริชณะจิตสำนึก  และนี่คือคำสุดท้ายใน  ภควัต-คีตาฺ