ภควัต-คีตา ฉบับเดิม

บทที่ สี่

ความรู้ทิพย์

โศลก 42

ทัสมาด อกยานะ-สัมบํูทัม
ฮริท-สทฺัม กยานาสินาทมะนะฮฺ

ชฺิทไวนัม สัมชะยัม โยกัม
อาทิชโทฺททิชทฺะ บฺาระทะฺ

ทัสมาทฺ  -  ดังนั้น, อกยานะ-สัมบํูทัมฺ  -  เกิดจากอวิชชา, ฮริท-สทฺัมฺ  -  สถิตในหัวใจ, กยา นะฺ  -  แห่งความรู้, อสินาฺ  -  ด้วยอาวุธ, อาทมะนะฮฺ  -  ของชีวิต, ชฺิทวาฺ  -  ตัดออก, เอนัมฺ  -  นี้, สัมชะยัมฺ  -  สงสัย, โยกัมฺ  -  ในโยคะ, อาทิชทฺะฺ  -  สถิต, อุททิชทฺะฺ  -  ลุกขึ้นมาสู้, บฺาระทะฺ  -  โอ้ ผู้สืบราชวงศ์บฺาระทะ

คำแปลฺ

ฉะนั้น  ความสงสัยที่เกิดขึ้นในหัวใจของเธออันเนื่องมาจากอวิชชาควรถูกตัดออกด้วยอาวุธแห่งความรู้  เตรียมพร้อมด้วยโยคะ  จงลุกขึ้นมาและสู้  โอ้  บฺาระทะ

คำอธิบายฺ

ระบบโยคะที่สอนในบทนี้เรียกว่า  สะนาทะนะ-โยกะฺ  หรือกิจกรรมอมตะที่สิ่งมีชีวิตปฏิบัติ  โยคะนี้แบ่งเป็นการปฏิบัติบูชาได้สองส่วน  ส่วนหนึ่งเรียกว่าการถวายบูชาสิ่งของวัตถุของตน  และอีกส่วนหนึ่งเรียกว่าความรู้แห่งชีวิต  ซึ่งเป็นกิจกรรมทิพย์ที่บริสุทธิ์  หากถวายบูชาสิ่งของวัตถุของตนโดยไม่ประสานกับความรู้แจ้งทิพย์การถวายเช่นนี้เป็นวัตถุ  แต่ผู้ที่ปฏิบัติการถวายบูชาเช่นนี้ด้วยจุดมุ่งหมายทิพย์หรือในการอุทิศตนเสียสละรับใช้  ทำให้การถวายบูชาสมบูรณ์  เมื่อเรามาถึงกิจกรรมทิพย์จะพบว่าแบ่งเป็นสองส่วนอีกเช่นกัน  คือ  การเข้าใจตัวเราเอง  (หรือเข้าใจสถานภาพพื้นฐานอันแท้จริงของเรา)  และเข้าใจสัจธรรมเกี่ยวกับบุคลิกภาพสูงสุดแห่งพระเจ้า  ผู้ปฏิบัติตามวิธีของ  ภควัต-คีตาฺ  ฉบับเดิม  สามารถเข้าใจสองส่วนสำคัญแห่งความรู้ทิพย์นี้  สำหรับบุคคลนี้ไม่เป็นการยากที่จะบรรลุถึงความรู้ที่สมบูรณ์แห่งตนว่าเป็นละอองอณูขององค์ภควาน  ดังนั้น  การเข้าใจเช่นนี้จึงเป็นประโยชน์  เพราะบุคคลนี้สามารถเข้าใจกิจกรรมทิพย์ของพระองค์ได้อย่างง่ายดาย  ในตอนต้นของบทนี้องค์ภควานทรงกล่าวถึงกิจกรรมทิพย์ของพระองค์ด้วยตัวพระองค์เอง  ผู้ที่ไม่เข้าใจคำสั่งสอนของ  คีตาฺ  คือผู้ไม่มีความศรัทธา  และถือว่าได้ใช้เสรีภาพส่วนน้อยนิดที่พระองค์ทรงประทานให้ไปในทางที่ผิดแม้มีคำสอนเหล่านี้เราก็ยังไม่เข้าใจธรรมชาติอันแท้จริงขององค์ภควานว่าทรงเป็นบุคลิกภาพที่มีความเป็นอมตะเต็มไปด้วยความสุขเกษมสำราญและความรู้  ผู้ไม่รู้เช่นนี้แน่นอนว่าเป็นคนโง่อันดับหนึ่ง  อวิชชาสามารถลบออกได้ด้วยการค่อย  ๆ  ยอมรับหลักธรรมของคริชณะจิตสำนึก  คริชณะจิตสำนึกฟื้นฟูขึ้นมาได้ด้วยวิธีการถวายบูชาต่างๆ  แด่เทวดา  ถวายบูชาแด่  บระฮมันฺ  ถวายบูชาในการถือเพศพรหมจรรย์  ถวายบูชาในชีวิตคฤหัสถ์  ถวายบูชาในการควบคุมประสาทสัมผัส  ถวายบูชาในการฝึกปฏิบัติโยคะเข้าฌานสมาธิ  ถวายบูชาด้วยการบำเพ็ญเพียร  ถวายบูชาด้วยการยอมสละสิ่งของวัตถุถวายบูชาด้วยการศึกษาคัมภีร์พระเวท  และถวายบูชาด้วยการมีส่วนร่วมในสถาบันสังคมที่เรียกว่า  วารณาชระมะ-ดฺารมะฺ  ทั้งหมดนี้เรียกว่าการถวายบูชา  และทั้งหมดมีพื้นฐานอยู่ที่การประมาณการปฏิบัติ  แต่ภายในกิจกรรมทั้งหลายเหล่านี้  ปัจจัยสำคัญคือการรู้แจ้งแห่งตน  ผู้แสวงหาจุดมุ่งหมายนี้คือนักศึกษาที่แท้จริงของ  ภควัต-  คีตาฺ  แต่ผู้ที่สงสัยความน่าเชื่อถือได้ของคริชณะจะถอยหลัง  ฉะนั้น  จึงแนะนำให้เราศึกษา  ภควัต-คีตาฺ  หรือพระคัมภีร์เล่มใดก็ได้  ภายใต้การแนะนำของพระอาจารย์ทิพย์ผู้เชื่อถือได้ด้วยการรับใช้และศิโรราบ  พระอาจารย์ทิพย์ผู้เชื่อถือได้อยู่ในสาย  พะรัม-  พะราฺ  ตั้งแต่โบราณกาล  ท่านจะไม่บิดเบือนจากคำสั่งสอนขององค์ภควานเลยแม้แต่น้อย  ดังที่ได้ถูกถ่ายทอดมาเป็นเวลาหลาย  ๆ  ล้านปีมาแล้วแด่สุริยเทพ  จากสุริยเทพคำสั่งสอนของ  ภควัต-คีตาฺ  ได้ถูกส่งลงมายังอาณาจักรโลก  ดังนั้น  เราควรปฏิบัติตามวิธีของ  ภควัต-คีตาฺ  ให้เหมือนเดิมดังที่ได้กล่าวไว้ใน  คีตาฺ  เอง  และโปรดจงระวังคนเห็นแก่ตัวที่พยายามคุยโวหาเสียงให้แก่ตนเอง  และหันเหผู้อื่นไปจากวิถีทางที่แท้จริง  องค์ภควานทรงเป็นบุคลิกภาพที่สูงสุดอย่างแน่นอน  และกิจกรรมของพระองค์ทรงเป็นทิพย์ผู้ใดที่เข้าใจเช่นนี้เป็นผู้ที่หลุดพ้นแล้วตั้งแต่เริ่มศึกษา  ภควัต-คีตาฺ

ฉะนั้น ได้จบคำอธิบายโดย บฺัคธิเวดันธะ บทที่สี่ของหนังสือฺ ชรีมัด บฺะกะวัด-กีทา ในหัวข้อเรื่องความรู้ทิพย์ฺ