ใน  บระฮมะ-สัมฮิทาฺ  (5.33)  เรามีข้อมูลเกี่ยวกับอวตารต่าง  ๆ  ขององค์ภควานมากมาย  ได้กล่าวไว้ดังนี้

“ข้าขอบูชาบุคลิกภาพสูงสุดแห่งพระเจ้า  โกวินดะ  (คริชณะ)  ผู้ทรงเป็นบุคคลแรกที่มีความสมบูรณ์บริบูรณ์  ไม่มีข้อผิดพลาด  ไม่มีจุดเริ่มต้น  แม้ว่าทรงอวตารมาในรูปลักษณ์ไม่มีที่สิ้นสุด  พระองค์ยังทรงเป็นภควานองค์แรกเหมือนเดิม  อาวุโสที่สุด  และทรงปรากฏอยู่ในรูปของชายหนุ่มผู้สดใสอยู่เสมอ  รูปลักษณ์ที่เป็นอมตะ  เปี่ยมไปด้วยความสุขเกษมสำราญ  และสัพพัญญูของพระองค์นี้  โดยทั่วไปแม้นักวิชาการพระเวทที่ดีที่สุดยังไม่เข้าใจ  แต่รูปลักษณ์เหล่านี้จะปรากฏอยู่เสมอกับสาวกบริสุทธิ์ผู้ไร้มลทินเจือปน”

ได้กล่าวไว้ใน  บระฮมะ-สะมฮิทาฺ  (5.39)  อีกเช่นกันว่า

“ข้าขอบูชาบุคลิกภาพสูงสุดแห่งพระเจ้า  โกวินดะ  (คริชณะ)  ผู้สถิตในอวตารต่าง  ๆเสมอ  เช่น  รามะ  นริสิมฮะ  และในอนุอวตารอีกมากมายเช่นกัน  แต่ทรงเป็นภควานองค์เดิมผู้ทรงพระนามว่าคริชณะ  และทรงอวตารด้วยพระองค์เองเช่นกัน”

ในคัมภีร์พระเวทได้กล่าวไว้เช่นกันว่า  องค์ภควานแม้ทรงเป็นหนึ่งไม่มีสอง  ยังทรงปรากฏพระวรกายในรูปลักษณ์ต่าง  ๆ  มากมาย  เหมือนกับมณี  ไวดุรยะฺ  ซึ่งเปลี่ยนสีแต่ยังคงเป็นหนึ่ง  รูปลักษณ์อันหลากหลายทั้งหมดขององค์ภควาน  สาวกบริสุทธิ์ผู้ไร้มลทินจึงจะเข้าใจ  มิใช่เพียงแต่ศึกษาคัมภีร์พระเวท  (เวเดชุ  ดุรละบฺัม  อดุรละบัม  อาทมะ-บฺัคโทฺ)  สาวกเช่นอารจุนะทรงเป็นสหายสนิทขององค์ภควานเสมอ  เมื่อใดที่องค์ภควานทรงอวตารเหล่าสาวกจะอวตารมาร่วมด้วยเช่นเดียวกันเพื่อรับใช้พระองค์ในขีดความสามารถของตนที่แตกต่างกันไป  อารจุนะทรงเป็นหนึ่งในจำนวนสาวกเหล่านี้  ในโศลกนี้เราเข้าใจได้ว่าหลายล้านปีมาแล้วเมื่อองค์ชรีคริชณะตรัส  ภควัต-คีตาฺ  แก่สุริยเทพวิวัสวาน  อารจุนะในขีดความสามารถที่แตกต่างกันก็ทรงปรากฏเช่นเดียวกันข้อแตกต่างระหว่างองค์ภควานและอารจุนะคือ  องค์ภควานทรงจำเหตุการณ์ได้ในขณะที่อารจุนะทรงจำไม่ได้  นี่คือข้อแตกต่างระหว่างสิ่งมีชีวิตผู้เป็นละอองอณูและองค์ภควาน  แม้อารจุนะจะทรงได้รับการยกย่อง  ณ  ที่นี้ว่าเป็นวีรบุรุษผู้ยิ่งใหญ่สามารถกำราบศัตรู  แต่ไม่สามารถเรียกความจำกับสิ่งที่เกิดขึ้นในชาติก่อนให้กลับคืนมาได้ฉะนั้น  สิ่งมีชีวิตไม่ว่าจะยิ่งใหญ่แค่ไหนในการประเมินค่าทางวัตถุจะไม่มีวันเทียบเท่าองค์ภควานได้  ผู้ใดเป็นสหายสนิทขององค์ภควานแน่นอนว่าเป็นบุคคลผู้หลุดพ้นแล้วแต่ถึงอย่างไรก็ไม่สามารถเทียบเท่ากับองค์ภควานได้  บระฮมะ-สัมฮิทาฺ  ได้อธิบายถึงองค์ภควานว่าทรงเป็นผู้ที่ไม่มีความผิดพลาด  (อัชยุทะฺ)  หมายความว่าทรงไม่เคยลืมพระองค์เองแม้จะมาสัมผัสกับวัตถุ  ดังนั้น  องค์ภควานและสิ่งมีชีวิตจะไม่มีวันเทียบเท่ากันได้ไม่ว่าในกรณีใด  แม้กระทั่งสิ่งมีชีวิตที่หลุดพ้นแล้วเหมือนกับอารจุนะ  แม้อารจุนะทรงเป็นสาวกขององค์ภควาน  บางครั้งทรงลืมธรรมชาติขององค์ภควาน  แต่ด้วยพระกรุณาธิคุณของพระองค์  สาวกสามารถเข้าใจสภาวะที่ไม่มีข้อผิดพลาดขององค์ภควานได้ทันที  ในขณะที่ผู้ไม่ใช่สาวกหรือมารไม่สามารถเข้าใจธรรมชาติทิพย์นี้  ฉะนั้นคำอธิบายใน  คีตาฺ  เหล่านี้สมองมารไม่สามารถเข้าใจได้  องค์ชรีคริชณะทรงจำสิ่งที่กระทำเมื่อล้าน  ๆ  ปีก่อนหน้านี้  แต่อารจุนะทรงไม่สามารถจำได้  ถึงแม้ว่าทั้งคริชณะและอารจุนะทรงเป็นอมตะโดยธรรมชาติ  เราอาจพิจารณา  ณ  ที่นี้ว่า  สิ่งมีชีวิตลืมทุกสิ่งทุกอย่างเนื่องมาจากการเปลี่ยนร่างกาย  แต่องค์ภควานทรงจำได้เพราะทรงมิได้เปลี่ยนร่าง  สัช-ชิด-อานันดะฺ  ของพระองค์  ทรงเป็น  อดไวทะฺ  หมายความว่าไม่มีข้อแตกต่างระหว่างพระวรกายและวิญญาณของพระองค์  ทุกสิ่งทุกอย่างที่สัมพันธ์กับพระองค์เป็นทิพย์  ในขณะที่พันธวิญญาณแตกต่างจากร่างวัตถุของตน  และเนื่องจากร่างขององค์ภควานและดวงวิญญาณเหมือนกัน  สภาวะขององค์ภควานจึงทรงแตกต่างจากสิ่งมีชีวิตโดยทั่วไปเสมอ  แม้ในขณะที่พระองค์เสด็จมาในระดับวัตถุ  พวกมารไม่สามารถปรับตนเองให้เข้ากับธรรมชาติทิพย์ขององค์ภควานได้  ซึ่งพระองค์จะทรงอธิบายในโศลกต่อไป