วิญญาณในร่างอาศัยอยู่ในเมืองที่มีเก้าประตู  กิจกรรมของร่างกายหรือเมืองอุปมาแห่งร่างกาย  ธรรมชาติวัตถุเฉพาะระดับเป็นผู้ควบคุมโดยปริยาย  ดวงวิญญาณถึงแม้ว่าจะทำตัวเองให้ขึ้นอยู่กับสภาวะของร่างกาย  สามารถอยู่เหนือสภาวะเหล่านี้ได้หากตัวเขาต้องการ  ที่เป็นเช่นนี้เพราะลืมธรรมชาติที่สูงกว่าของตนและไปสำคัญตัวเองกับร่างวัตถุจึงต้องรับทุกข์  คริชณะจิตสำนึกจะสามารถฟื้นฟูสถานภาพอันแท้จริงและออกมาจากร่างกายนี้  เมื่อยอมรับคริชณะจิตสำนึกเราจะออกห่างจากกิจกรรมทางร่างกายอย่างสมบูรณ์ทันที  ในชีวิตที่ควบคุมได้เช่นนี้  ซึ่งเจตนารมณ์ได้เปลี่ยนไป  เราจะมีชีวิตอยู่อย่างมีความสุขในเมืองเก้าประตู  ได้กล่าวถึงประตูทั้งเก้าไว้ดังนี้

“บุคลิกภาพสูงสุดแห่งพระเจ้าทรงประทับอยู่ภายในร่างของสิ่งมีชีวิต  และทรงเป็นผู้ควบคุมมวลชีวิตในมวลจักรวาล  ร่างกายประกอบด้วยเก้าประตู  (สองตา  สองโพรงจมูกสองหู  หนึ่งปาก  หนึ่งทวาร  และอวัยวะสืบพันธุ์)  สิ่งมีชีวิตในระดับวัตถุสำคัญตนเองกับร่างกาย  แต่เมื่อสำคัญตนเองกับองค์ภควานภายในร่าง  เขาจะมีอิสรภาพเท่า  ๆ  กับองค์ภควานแม้ขณะอยู่ในร่างกายนี้”  (ชเวทาชวะทะระ  อุพะนิชัดฺ  3.18)

ฉะนั้น  บุคคลผู้มีคริชณะจิตสำนึกจึงเป็นอิสระจากกิจกรรมทั้งภายนอกและภายในร่างวัตถุ