สิ่งมีชีวิตซึ่งจะอธิบายในบทที่เจ็ด  เป็นหนึ่งในพลังงานหรือธรรมชาติขององค์ภควาน  แต่แตกต่างจากวัตถุซึ่งเป็นอีกธรรมชาติหนึ่งที่ต่ำกว่าขององค์ภควาน  อย่างไรก็ดี  สิ่งมีชีวิตหรือธรรมชาติที่สูงกว่าได้มาสัมผัสกับธรรมชาติวัตถุตั้งแต่โบราณกาลร่างกายอันไม่ถาวรหรือสถานที่พำนักวัตถุที่เขาได้รับเป็นต้นเหตุของกิจกรรมและวิบากกรรมต่าง  ๆ  นานา  มีชีวิตอยู่ในบรรยากาศวัตถุเช่นนี้เขาได้รับความทุกข์จากผลกรรมของร่างกายเนื่องจากสำคัญตัวเองกับร่างกาย  (ในอวิชชา)  อวิชชาเป็นต้นเหตุแห่งความทุกข์และความเศร้าโศกทางร่างกายที่รับเอามาตั้งแต่โบราณกาล  ทันทีที่สิ่งมีชีวิตตีตัวออกห่างจากกิจกรรมทางร่างกาย  ก็จะมีอิสรเสรีจากวิบากกรรมด้วย  ตราบใดที่ยังอยู่ในนครแห่งร่างกายอาจดูเหมือนว่าเป็นเจ้านาย  แต่แท้ที่จริงไม่ได้เป็นทั้งเจ้าของหรือผู้ควบคุมการกระทำและผลกรรมของร่างกาย  เขาเพียงแต่อยู่ในใจกลางมหาสมุทรวัตถุดิ้นรนเพื่อความอยู่รอด  คลื่นแห่งมหาสมุทรกำลังซัดพาไป  และตัวเขาควบคุมมันไม่ได้ผลสรุปที่ดีที่สุดของเขาคือออกจากมหาสมุทรนี้ด้วยคริชณะจิตสำนึกทิพย์  ซึ่งเป็นสิ่งเดียวเท่านั้นที่จะช่วยเขาให้พ้นจากความยุ่งยากทั้งปวง