คารมะ-โยกะ
การปฏิบัติในคริชณะจิตสำนึก
โศลก 23
ชัดโนทีไฮวะ ยะฮ โสดํุม
พราค ชะรีระ-วิโมคชะณาทฺ
คามะ-โครโดฺดบฺะวัม เวกัม
สะ ยุคทะฮ สะ สุคีฺ นะระฮฺ
ชัคโนทิฺ - สามารถ, อิฮะ-เอวะฺ - ในร่างปัจจุบัน, ยะฮฺ - ผู้ซึ่ง, โสดํุมฺ - อดทน, พราคฺ - ก่อน, ชะรีระฺ - ร่างกาย, วิโมคชะณาทฺ - ยกเลิก, คามะฺ - ความต้องการ, โดรดฺะฺ - และความโกรธ, อุดบฺะวัมฺ - เกิดขึ้นจาก, เวกัมฺ - แรงกระตุ้น, สะฮฺ - เขา, ยุคทะฮฺ - ในสมาธิ, สะฮฺ - เขา, สุคีฺฺ - ความสุข, นะระฮฺ - มนุษย์
คำแปลฺ
ก่อนออกจากร่างปัจจุบันนี้ หากผู้ใดสามารถอดทนต่อแรงกระตุ้นของประสาทสัมผัสวัตถุ พร้อมทั้งตรวจสอบอำนาจแห่งความต้องการและความโกรธได้ ผู้นั้นสถิตอย่างดีและมีความสุขอยู่ในโลกนี้
คำอธิบายฺ
หากผู้ใดต้องการพัฒนาบนหนทางแห่งความรู้แจ้งแห่งตนอย่างสม่ำเสมอ ต้องพยายามควบคุมอำนาจของประสาทสัมผัสวัตถุ ซึ่งมีอำนาจของการพูด อำนาจของความโกรธ อำนาจของจิตใจ อำนาจของท้อง อำนาจของอัณฑะ และอำนาจของลิ้น ผู้ที่สามารถควบคุมอำนาจของประสาทสัมผัสต่าง ๆ เหล่านี้ได้ทั้งหมดรวมทั้งจิตใจ เรียกว่า โกสวามีฺ หรือ สวามี, โกสวามีฺ เช่นนี้ใช้ชีวิตอยู่แบบควบคุมได้อย่างดี และสลัดทิ้งซึ่งอำนาจของประสาทสัมผัสทั้งหมด ความต้องการทางวัตถุเมื่อไม่สมประสงค์จะทำให้เกิดความโกรธ เช่นนี้ จิตใจ ดวงตา และหน้าอกจะเกิดอาการเร่าร้อน ฉะนั้น เราต้องฝึกควบคุมประสาทสัมผัสก่อนที่จะออกจากร่างวัตถุนี้ ผู้ที่สามารถทำได้เช่นนี้เข้าใจได้ว่าเป็นผู้รู้แจ้งแห่งตน และมีความสุขอยู่ในระดับแห่งความรู้แจ้งแห่งตน เป็นหน้าที่ของนักทิพย์นิยมที่ต้องพยายามอย่างแข็งขันในการควบคุมความต้องการและความโกรธ