นอกเสียจากว่าได้รับรสแห่งความสุขภายใน  มิฉะนั้น  จะยกเลิกกิจกรรมภายนอกเพื่อความสุขเพียงผิวเผินได้อย่างไร?  บุคคลผู้หลุดพ้นรื่นเริงอยู่กับความสุขด้วยประสบการณ์จริง  ดังนั้น  สามารถนั่งอย่างสงบเงียบได้ไม่ว่าในสถานที่ใดและร่าเริงกับกิจกรรมแห่งชีวิต  ในบุคคลผู้มีอิสระเสรีเช่นนี้จะไม่ต้องการความสุขทางวัตถุภายนอกใด  ๆ  ทั้งสิ้น  ระดับนี้เรียกว่า  บระฮมะ-บํูทะฺ  ซึ่งเมื่อบรรลุแล้วจะต้องกลับคืนสู่เหย้ากลับคืนสู่องค์ภควานอย่างแน่นอน