บุคคลผู้มีคริชณะจิตสำนึกอย่างสมบูรณ์เท่านั้นจึงจะพูดได้ว่าเป็นผู้ที่ปฏิบัติงานเพื่อบำรุงสุขต่อมวลชีวิต  เมื่อมีความรู้อย่างแท้จริงว่าคริชณะทรงเป็นแหล่งกำเนิดของสรรพสิ่ง  เขาจะปฏิบัติในสปิริตเช่นนี้เพื่อทุก  ๆ  คน  ความทุกข์ของมนุษยชาติเนื่องจากลืมว่าคริชณะทรงเป็นผู้มีความสุขเกษมสำราญสูงสุด  ทรงเป็นเจ้าของสูงสุดและทรงเป็นพระสหายสูงสุด  ฉะนั้น  การปฏิบัติเพื่อฟื้นฟูจิตสำนึกเช่นนี้ภายในมวลสังคมมนุษย์จึงเป็นงานเพื่อบำรุงสุขที่สูงสุด  เราไม่สามารถปฏิบัติงานบำรุงสุขชั้นหนึ่งเช่นนี้ได้โดยปราศจากความหลุดพ้นอยู่ในองค์ภควาน  บุคคลในคริชณะจิตสำนึกไม่มีความสงสัยเกี่ยวกับความสูงสุดของคริชณะ  ที่ไม่สงสัยเพราะเขาปราศจากความบาปทั้งปวงโดยสมบูรณ์  นี่คือระดับแห่งความรักทิพย์

บุคคลผู้ปฏิบัติเพียงเพื่อจัดการบำรุงสุขทางร่างกายของสังคมมนุษย์ไม่สามารถช่วยผู้ใดได้อย่างแท้จริง  การบรรเทาทุกข์ชั่วคราวต่อร่างกายภายนอกรวมทั้งจิตใจจะไม่ทำให้เกิดความพึงพอใจ  สาเหตุที่แท้จริงของความยากลำบากในการดิ้นรนต่อสู้เพื่อชีวิตอาจพบได้  จากการที่เขาลืมความสัมพันธ์ที่มีต่อองค์ภควาน  เมื่อมนุษย์มีจิตสำนึกอย่างสมบูรณ์ในความสัมพันธ์กับคริชณะ  ผู้นี้คือดวงวิญญาณที่หลุดพ้นอย่างแท้จริงแม้อาจจะอยู่ในร่างวัตถุ