จุดมุ่งหมายที่แท้จริงของการค้นคว้าทางปรัชญาคือการค้นหาเป้าหมายสูงสุดของชีวิต  เนื่องจากเป้าหมายสูงสุดของชีวิตคือการรู้แจ้งตนเอง  จึงไม่มีข้อแตกต่างระหว่างผลสรุปที่บรรลุได้ด้วยทั้งสองวิธี  ด้วยการค้นคว้าทางปรัชญา  สางคฺยะฺ  เราสรุปได้ว่าสิ่งมีชีวิตไม่ใช่เป็นส่วนหนึ่งของโลกวัตถุแต่เป็นส่วนของดวงวิญญาณที่สมบูรณ์สูงสุด  ดังนั้น  ดวงวิญญาณของเราจึงไม่มีอะไรเกี่ยวข้องกับโลกวัตถุ  การปฏิบัติของเราจึงต้องมีความสัมพันธ์กับองค์ภควาน  เมื่อปฏิบัติตนในคริชณะจิตสำนึกเราอยู่ในสถานภาพพื้นฐานอันแท้จริงของเรา  ในวิธีแรกหรือ  สางคฺยะฺ  คือเราต้องไม่ยึดติดกับวัตถุและในวิธีโยคะแห่งการอุทิศตนเสียสละเราต้องยึดมั่นอยู่กับงานในคริชณะจิตสำนึก  อันที่จริงทั้งสองวิธีนี้เหมือนกัน  แม้ว่าโดยผิวเผินวิธีหนึ่งจะเกี่ยวกับการไม่ยึดติด  และอีกวิธีหนึ่งเกี่ยวกับการยึดมั่น  การไม่ยึดติดกับวัตถุและการยึดมั่นกับคริชณะเป็นหนึ่งเดียวกันผู้ที่เห็นเช่นนี้เห็นสิ่งต่าง  ๆ  ตามความเป็นจริง