ภควัต-คีตา ฉบับเดิม

บทที่ หก

ดฺยานะ-โยกะ

โศลก 19

ยะทฺา ดีโพ นิวาทะ-สโทฺ
เนงกะเท โสพะมา สมริทาฺ

โยกิโน ยะทะ-ชิททัสยะ
ยุนจะโท โยกัม อาทมะนะฮฺ

ยะทฺาฺ  -  ดังเช่น, ดีพะฮฺ  -  ตะเกียง, นิวาทะ-สทฺะฮฺ  -  ในสถานที่ไม่มีลม, นะฺ  -  ไม่, อิงกะเทฺ  -  แกว่งไกว, สาฺ  -  นี้, อุพะมาฺ  -  เปรียบเทียบ, สมริทาฺ  -  พิจารณาว่า, โยกินะฮฺ  -  ของโยคี, ยะทะ-ชิททัสยะฺ  -  ผู้ที่จิตใจควบคุมได้, ยุนจะทะฮฺ  -  ปฏิบัติอยู่เสมอ, โยกัมฺ  -  ในสมาธิ, อาทมะนะฮฺ  -  ที่องค์ภควาน

คำแปลฺ

ดังเช่นตะเกียงในสถานที่ที่ไม่มีลม  จะไม่หวั่นไหว  นักทิพย์นิยมผู้ควบคุมจิตใจของตนเองได้  จะดำรงรักษาความมั่นคงในการทำสมาธิอยู่ที่รูปลักษณ์ทิพย์เสมอ

คำอธิบายฺ

บุคคลผู้มีคริชณะจิตสำนึกอย่างแท้จริงจะซึมซาบอยู่ในความเป็นทิพย์  ด้วยการปฏิบัติสมาธิอย่างไม่หวั่นไหวอยู่ที่องค์ภควานผู้ทรงเป็นที่เคารพบูชาของเขาอยู่เสมอ  และมีความมั่นคงเสมือนดังเช่นตะเกียงที่อยู่ในสถานที่ที่ไม่มีลม