ดฺยานะ-โยกะ
โศลก 30
โย มาม พัชยะทิ สารวะทระฺ
สารวัม ชะ มะยิ พัชยะทิฺ
ทัสยาฮัม นะ พระณัชยามิ
สะ ชะ เม นะ พระณัชยะทิฺ
ยะฮฺ - ผู้ใดที่, มามฺ - ข้า, พัชยะทิฺ - เห็น, สารวะทระฺ - ทุกหนทุกแห่ง, สารวัมฺ - ทุกสิ่งทุกอย่าง, ชะฺ - และ, มะยิฺ - ในข้า, พัชยะทิฺ - เห็น, ทัสยะฺ - สำหรับเขา, อฮัมฺ - ข้า, นะฺ - ไม่, พระณัชยามิฺ - หายฺ, สะฮฺ - เขา, ชะฺ - เช่นกัน, เมฺ - แด่ข้า, นะฺ - ไม่, พระณัชยะทิฺ - หาย
คำแปลฺ
สำหรับผู้ที่เห็นข้าทุกหนทุกแห่ง และเห็นทุกสิ่งทุกอย่างในข้า ข้าไม่เคยหายไปจากเขา และเขาก็ไม่เคยหายไปจากข้า
คำอธิบายฺ
บุคคลในคริชณะจิตสำนึกเห็นองค์ชรีคริชณะทุกหนทุกแห่งอย่างแน่นอน และเห็นทุกสิ่งทุกอย่างในคริชณะ บุคคลเช่นนี้อาจดูเหมือนว่าเห็นปรากฏการณ์ที่แตกต่างกันทั้งหมดของธรรมชาติวัตถุ แต่ในทุก ๆ กรณีและแต่ละกรณีเขามีจิตสำนึกของคริชณะ และทราบว่าทุกสิ่งทุกอย่างเป็นปรากฏการณ์แห่งพลังงานของพระองค์ ไม่มีอะไรสามารถอยู่ได้โดยปราศจากคริชณะ และคริชณะทรงเป็นองค์ภควานของทุกสิ่งทุกอย่าง นี่คือหลักธรรมพื้นฐานของคริชณะจิตสำนึก คริชณะจิตสำนึกคือการพัฒนาความรักต่อคริชณะ เป็นสถานภาพที่เหนือกว่าแม้กระทั่งความหลุดพ้นทางวัตถุ ในระดับของคริชณะจิตสำนึกที่เหนือกว่าความรู้แจ้งแห่งตนนี้สาวกกลายมาเป็นหนึ่งเดียวกับคริชณะในความรู้สึกที่ว่าคริชณะทรงกลายมาเป็นทุกสิ่งทุกอย่างสำหรับสาวก และสาวกมีความเปี่ยมล้นไปด้วยความรักต่อคริชณะ ความสัมพันธ์อันใกล้ชิดสนิทสนมระหว่างองค์ภควานและสาวกจึงบังเกิดขึ้น ในระดับนั้น สิ่งมีชีวิตไม่มีวันถูกทำลาย และองค์ภควานทรงไม่เคยคลาดไปจากสายตาของสาวก การกลืนหายเข้าไปในคริชณะเป็นการทำลายดวงวิญญาณ สาวกจะไม่เสี่ยงเช่นนี้ กล่าวไว้ใน บระฮมะ-สัมฮิทาฺ (5.38 ) ว่า
เพรมานจะนะ-ชชํุริทะ-บัฺคธิ-วิโลชะเนนะ
สันทะฮ สะไดวะ ฮริดะเยชุ วิโลคะยันทิฺ
ยัม ชยามะสุนดะรัม อชินทยะ-กุณะ-สวะรูพัม
โกวินดัม อาดิ-พุรุชัม ทัม อฮัม บฺะจามิฺ
“ข้าขอบูชาพระผู้เป็นเจ้าองค์แรก โกวินดะ ผู้ที่สาวกมองเห็นด้วยดวงตาที่ชโลมไปด้วยเยื่อใยแห่งความรักตลอดเวลา สาวกเห็นพระองค์ในรูปอมตะแห่งชยามะสุนดะระ ผู้ทรงสถิตภายในหัวใจของสาวก”
ในระดับนี้องค์ชรีคริชณะทรงไม่มีวันคลาดสายตาไปจากสาวก และสาวกก็จะไม่คลาดสายตาไปจากพระองค์ ในกรณีที่โยคีเห็นองค์ภควานในรูป พะระมาทมาฺ ผู้ทรงประทับอยู่ภายในหัวใจก็เช่นเดียวกัน โยคีผู้นี้จะกลายมาเป็นสาวกผู้บริสุทธิ์ และทนไม่ได้ที่จะมีชีวิตอยู่แม้แต่นาทีเดียวโดยไม่เห็นพระองค์ทรงประทับอยู่ภายในตนเอง