ดฺยานะ-โยกะ
โศลก 39
เอทัน เม สัมชะยัม คริชณะ
เชฺททุม อารฮะสิ อเชชะทะฮฺ
ทวัด-อันยะฮ สัมชะยัสยาสยะ
เชฺททา นะ ฮิ อุพะพัดยะเทฺ
เอทัทฺ - นี่คือ, เมฺ - ของข้า, สัมชะยัมฺ - ข้อสงสัย, คริชณะฺ - โอ้ คริชณะ, เชฺททุมฺ - ปัดเป่า, อารฮะสิฺ - พระองค์ได้รับการขอร้อง, อเชชะทะฮฺ - อย่างสมบูรณ์, ทวัทฺ - กว่าพระองค์, อันยะฮฺ - ผู้อื่น, สัมชะยัสยะฺ - แห่งความสงสัย, อัสยะฺ - นี้, เชฺททาฺ - เคลื่อนออก, นะฺ - ไม่เคย, ฮิฺ - แน่นอน, อุพะพัดยะเทฺ - ค้นพบ
คำแปลฺ
โอ้ คริชณะ นี่คือข้อสงสัย ข้าพเจ้าขอให้พระองค์ทรงช่วยขจัดข้อสงสัยนี้ไปให้หมดสิ้น นอกจากพระองค์แล้วจะไม่มีผู้ใดสามารถขจัดข้อสงสัยนี้ได้
คำอธิบายฺ
คริชณะทรงเป็นผู้รู้อดีต ปัจจุบัน และอนาคตอย่างสมบูรณ์ ในตอนต้นของ ภควัต-คีตาฺ องค์ภควานตรัสว่าสิ่งมีชีวิตทั้งหลายมีความเป็นปัจเจกในอดีต เป็นปัจเจกในปัจจุบัน และจะยังคงมีบุคลิกลักษณะเป็นปัจเจกสืบต่อไปในอนาคต แม้หลังจากที่หลุดพ้นจากพันธนาการทางวัตถุแล้ว ฉะนั้น พระองค์ทรงให้ความกระจ่างเกี่ยวกับคำถามของปัจเจกชีวิตในอนาคตเรียบร้อยแล้ว มาบัดนี้ อารจุนะทรงปรารถนาที่จะทราบถึงอนาคตของนักทิพย์นิยมผู้ไม่ประสบความสำเร็จ ไม่มีผู้ใดเทียบเท่าหรือเหนือกว่าคริชณะ ผู้ที่เรียกว่านักบวชและนักปราชญ์ยิ่งใหญ่ทั้งหลายที่ได้รับพระเมตตาจากธรรมชาติวัตถุไม่สามารถเทียบเท่าองค์ภควานได้ ดังนั้น คำตัดสินของคริชณะถือว่าเป็นคำตอบสุดท้ายและสมบูรณ์ต่อข้อสงสัยทั้งมวล เพราะทรงทราบอดีต ปัจจุบันและอนาคตอย่างสมบูรณ์ แต่ไม่มีผู้ใดทราบถึงพระองค์ คริชณะและสาวกผู้มีคริชณะจิตสำนึกเท่านั้นที่ทราบว่าอะไรคืออะไร