ดฺยานะ-โยกะ
โศลก 41
พราพยะ พุณยะ-คริทาม โลคาน
อุชิทวา ชาชวะทีฮ สะมาฮฺ
ชุชีนาม ชรีมะทาม เกเฮ
โยกะ-บฺรัชโท ่บิฺจายะเทฺ
พราพยะฺ - หลังจากได้รับ, พุณยะ-คริทามฺ - ของพวกทำบุญ, โลคานฺ - ดาวเคราะห์, อุชิทวาฺ - หลังจากอาศัยอยู่, ชาชวะทีฮฺ - หลาย ๆ, สะมาฮฺ - ปี, ชุชีนามฺ - แห่งบุญ, ชรี- มะทามฺ - แห่งความรุ่งเรือง, เกเฮฺ - ในบ้าน, โยกะ-บฺรัชทะฮฺ - ผู้ตกลงจากวิถีความรู้แจ้งแห่งตน, อบิฺจายะเทฺ - เกิด
คำแปลฺ
หลังจากมีความสุขหลาย ๆ ปีบนดาวเคราะห์ของสิ่งมีชีวิตผู้มีบุญ โยคีผู้ไม่ประสบความสำเร็จ จะเกิดในตระกูลของคนที่มีคุณธรรม หรือเกิดในตระกูลสูงที่ร่ำรวย
คำอธิบายฺ
โยคีที่ไม่ประสบผลสำเร็จแบ่งออกเป็นสองพวก พวกหนึ่งตกลงมาหลังจากความเจริญก้าวหน้าเพียงเล็กน้อย อีกพวกหนึ่งตกลงมาหลังจากการฝึกปฏิบัติโยคะเป็นเวลายาวนาน โยคีที่ตกลงมาหลังจากการฝึกปฏิบัติในระยะเวลาสั้นจะไปยังดาวเคราะห์ที่สูงกว่าที่อนุญาตให้สิ่งมีชีวิตผู้มีบุญไปอยู่ หลังจากมีชีวิตอันยืนยาวอยู่ที่นั่น จะถูกส่งกลับมายังโลกนี้อีกครั้งหนึ่ง โดยมาเกิดในตระกูล บราฮมะณะ ไวชณะวะฺ ผู้มีคุณธรรมหรือในตระกูลพ่อค้าวานิชที่ร่ำรวย
จุดมุ่งหมายที่แท้จริงของการฝึกปฏิบัติโยคะ คือ บรรลุความสมบูรณ์สูงสุดแห่งคริชณะจิตสำนึก ดังที่ได้อธิบายไว้ในโศลกสุดท้ายของบทนี้ แต่พวกที่ไม่มีความเพียรพยายามมากเช่นนี้และตกลงต่ำเพราะไปลุ่มหลงทางวัตถุ จะได้รับอนุญาตให้ใช้ประโยชน์กับนิสัยชอบทางวัตถุอย่างเต็มที่ด้วยพระเมตตาขององค์ภควาน หลังจากนั้นก็จะได้รับโอกาสให้ไปใช้ชีวิตมั่งคั่งในตระกูลที่มีคุณธรรมหรือตระกูลสูง พวกที่เกิดในตระกูลเช่นนี้อาจฉวยประโยชน์จากสิ่งเอื้ออำนวยต่าง ๆ และพยายามพัฒนาตนเองให้มีคริชณะจิตสำนึกอย่างสมบูรณ์