ภควัต-คีตา ฉบับเดิม

บทที่ หก

ดฺยานะ-โยกะ

โศลก 43

ทะทระ ทัม บุดดิฺ-สัมโยกัม
ละบฺะเท โพรวะ-เดฮิคัมฺ

ยะทะเท ชะ ทะโท บํูยะฮ
สัมสิดโดฺ คุรุ-นันดะนะฺ

ทะทระฺ  -  จากนั้น, ทัมฺ  -  นั้น, บุดดิฺฺ  -  สัมโยกัมฺ  -  ฟื้นฟูจิตสำนึก, ละบฺะเทฺ  -  ได้รับ, โพรวะ-เดฮิ คัมฺ  -  จากร่างก่อน, ยะทะเทฺ  -  เขาพยายาม, ชะฺ  -  เช่นกัน, ทะทะฮฺ  -  หลังจากนั้น, บํูยะฮฺ  -  อีกครั้ง, สัมสิดโดฺฺ  -  เพื่อความสมบูรณ์, คุรุ-นันดะนะฺ  -  โอ้ โอรสแห่งคุรุ

คำแปลฺ

การเกิดเช่นนี้ทำให้ได้ฟื้นฟูจิตสำนึกทิพย์ของเขาจากชาติปางก่อน  และพยายามเพื่อความเจริญก้าวหน้าอีกครั้งในการบรรลุถึงความสำเร็จอย่างสมบูรณ์  โอ้โอรสแห่งคุรุ

คำอธิบายฺ

กษัตริย์  บฺะระทะ  ทรงประสูติในตระกูลพรามหณ์ที่ดี  เป็นตัวอย่างในการเกิดที่ดีเพื่อฟื้นฟูจิตสำนึกทิพย์ในอดีต  พระราชา  บฺะระทะ  ทรงเป็นจักรพรรดิ์แห่งโลก  นับตั้งแต่นั้นมาโลกนี้มีชื่อเรียกในหมู่เทวดาว่า  บฺาระทะ-วารชะฺ  ในอดีตมีชื่อว่า  อิลาวริทะ-  วารชะฺ  เมื่อยังทรงพระเยาว์  จักรพรรดิ์ทรงสละราชบัลลังก์เพื่อความสมบูรณ์ในวิถีทิพย์แต่ไม่ประสบผลสำเร็จ  ในชาติต่อมาประสูติในตระกูลพราหมณ์ที่ดี  มีพระนามว่า  จะดะ  บฺะระทะฺ  เนื่องจากทรงอยู่ในที่สันโดษเสมอและไม่พูดกับผู้ใด  ในเวลาต่อมากษัตริย์  ระฮูกะณะฺ  ทรงพบว่า  จะดะ  บฺะระทะฺ  เป็นนักทิพย์นิยมผู้ยิ่งใหญ่ที่สุด  จากชีวิตของกษัตริย์  บฺะระทะฺ  นี้ทำให้เข้าใจได้ว่าความพยายามในวิถีทิพย์  หรือการฝึกปฏิบัติโยคะไม่เคยสูญเสียไปโดยเปล่าประโยชน์  ด้วยพระเมตตาขององค์ภควาน  นักทิพย์นิยมจะได้รับโอกาสอีกครั้งเพื่อความสมบูรณ์บริบูรณ์ในคริชณะจิตสำนึก