ดฺยานะ-โยกะ
โศลก 7
จิทาทมะนะฮ พระชานทัสยะ
พะระมาทมา สะมาฮิทะฮฺ
ชีโทชณะ-สุคฺะ-ดุฮเคชุ
ทะทฺา มานาพะมานะโยฮฺ
จิทะ-อาทมะนะฮฺ - ของผู้ที่เอาชนะจิตใจตนเองได้แล้ว, พระชานทัสยะฺ - ผู้ได้รับความสงบด้วยการควบคุมจิตใจ, พะระมะ-อาทมาฺ - อภิวิญญาณ, สะมาฮิทะฮฺ - เข้าพบอย่างสมบูรณ์, ชีทะฺ - ในความเย็น, อุชณะฺ - ความร้อน, สุคฺะฺ - ความสุข, ดุฮเคฺชฺุ - และความทุกข์, ทะทฺาฺ - เช่นกัน, มานะฺ - ในเกียรติยศ, อพะมานะโยฮฺ - และไร้เกียรติยศ
คำแปลฺ
สำหรับผู้ที่เอาชนะจิตใจตนเองได้ บรรลุถึงองค์อภิวิญญาณเรียบร้อยแล้ว และได้รับความสงบ บุคคลเช่นนี้ความสุขและความทุกข์ ความร้อนและความเย็นการได้เกียรติและการเสียเกียรติ ทั้งหมดมีค่าเท่ากัน
คำอธิบายฺ
อันที่จริงทุกชีวิตมีจุดมุ่งหมายเพื่อปฏิบัติตามคำสั่งของบุคลิกภาพสูงสุดแห่งพระเจ้า ผู้ทรงประทับอยู่ภายในหัวใจของทุกคนในรูป พะระมาทมาฺ เมื่อจิตใจได้ถูกพลังงานแห่งความหลงภายนอกนำไปในทางที่ผิด เขาจะถูกพันธนาการอยู่ในกิจกรรมทางวัตถุ ฉะนั้น ทันทีที่ควบคุมจิตใจได้ด้วยหนึ่งในวิธีของระบบโยคะ พิจารณาได้ว่าเขาบรรลุถึงจุดหมายปลายทางแล้ว เขาต้องปฏิบัติตามคำสั่งจากผู้ที่สูงกว่า เมื่อจิตใจตั้งมั่นอยู่ที่ธรรมชาติที่สูงกว่า จะไม่มีทางเลือกอื่นนอกจากปฏิบัติตามคำสั่งขององค์ภควานจิตใจต้องยอมรับคำสั่งที่สูงกว่าและปฏิบัติตามนั้น ผลแห่งการควบคุมจิตใจได้คือปฏิบัติตามคำสั่งของ พะระมาทมาฺ หรือองค์อภิวิญญาณโดยปริยาย เพราะว่าผู้ที่อยู่ในคริชณะจิตสำนึกบรรลุถึงสถานภาพทิพย์นี้ได้โดยทันที สาวกขององค์ภควานไม่ได้รับผลกระทบจากสิ่งคู่ที่มีอยู่ทางวัตถุ เช่น ความทุกข์และความสุข ความเย็นและความร้อน ฯลฯระดับนี้คือการปฏิบัติ สะมาดิฺ หรือซึมซาบอยู่ในองค์ภควาน