เหล่าเทวดาไม่สามารถประทานพรแด่สาวกของตนหากไม่ได้รับอนุญาตจากองค์ภควาน  สิ่งมีชีวิตอาจลืมไปว่าทุกสิ่งทุกอย่างคือทรัพย์สมบัติของพระองค์แต่เทวดาทรงไม่ลืม  ดังนั้น  การบูชาเทวดา  และบรรลุถึงผลที่ตนปรารถนามิได้เนื่องมาจากเทวดา  แต่เนื่องมาจากการจัดการขององค์ภควาน  สิ่งมีชีวิตผู้ด้อยปัญญาไม่ทราบเรื่องนี้  ดังนั้น  จึงเข้าไปหาเทวดาด้วยความโง่เขลาเพื่อผลประโยชน์บางอย่าง  หากสาวกผู้บริสุทธิ์ต้องการบางสิ่งบางอย่าง  เพียงแต่ภาวนาต่อองค์ภควานเท่านั้น  อย่างไรก็ดี  การขอผลประโยชน์ทางวัตถุไม่ใช่เป็นเครื่องหมายของสาวกผู้บริสุทธิ์  สิ่งมีชีวิตโดยทั่วไปเข้าหาเทวดาเพราะความบ้าคลั่งที่จะสนองตอบราคะของตน  เป็นเช่นนี้เพราะสิ่งมีชีวิตปรารถนาบางสิ่งบางอย่างที่ไม่สมควร  องค์ภควานจึงทรงไม่ตอบสนองความต้องการของเขา  ใน  เชธันญะ-ชะริทาม-  ริทะฺ  กล่าวไว้ว่า  ผู้ที่บูชาองค์ภควานและในขณะเดียวกันปรารถนาความสุขทางวัตถุเป็นการขัดแย้งกันในความปรารถนาของตนเอง  การอุทิศตนเสียสละรับใช้ต่อองค์ภควานและการบูชาเทวดามิใช่อยู่ในระดับเดียวกัน  เพราะการบูชาเทวดาเป็นวัตถุ  และการอุทิศตนเสียสละรับใช้ต่อองค์ภควานเป็นทิพย์โดยสมบูรณ์

สำหรับสิ่งมีชีวิตผู้ปรารถนาจะกลับคืนสู่องค์ภควาน  ความต้องการทางวัตถุจะเป็นอุปสรรค  สาวกผู้บริสุทธิ์ของพระองค์จะไม่ได้รับรางวัลผลประโยชน์ทางวัตถุเหมือนกับสิ่งมีชีวิตผู้ด้อยปัญญาปรารถนา  ดังนั้น  คนโง่เขลาจึงนิยมการบูชาเทวดาในโลกวัตถุมากกว่าที่จะปฏิบัติการอุทิศตนเสียสละรับใช้ต่อองค์ภควาน