สถานภาพพื้นฐานอันแท้จริงของสิ่งมีชีวิตคืออยู่ภายใต้การดูแลขององค์ภควานเช่นนี้เท่ากับอยู่ในความรู้ที่บริสุทธิ์  เมื่อหลงผิดแยกออกจากความรู้ที่บริสุทธิ์นี้  เขาจะถูกพลังงานแห่งความหลงควบคุมทำให้ไม่เข้าใจองค์ภควาน  พลังงานแห่งความหลงปรากฏอยู่ในสิ่งคู่เช่น  ความต้องการและความเกลียดชัง  เนื่องมาจากสองสิ่งนี้  บุคคลในอวิชชาจึงต้องการกลายมาเป็นหนึ่งเดียวกับองค์ภควาน  และอิจฉาคริชณะที่เป็นบุคลิกภาพสูงสุดแห่งพระเจ้า  สาวกผู้บริสุทธิ์จะไม่หลงผิดหรือมีมลทินจากความต้องการและความเกลียดชังเช่นนี้  จึงสามารถเข้าใจองค์ชรีคริชณะที่ทรงปรากฏด้วยพลังงานเบื้องสูงของพระองค์แต่พวกที่หลงผิดอยู่กับสิ่งคู่และอวิชชาคิดว่าองค์ภควานทรงถูกสร้างขึ้นด้วยพลังงานวัตถุนี่คือความอับโชค  บุคคลผู้หลงผิดเหล่านี้มีลักษณะอาการที่อิงอาศัยอยู่ในสิ่งคู่เช่นความเสียเกียรติและความมีเกียรติ  ความทุกข์และความสุข  เพศหญิงและเพศชาย  ความดีและความชั่ว  ความยินดีและความเจ็บปวด  ฯลฯ  คิดว่า  “นี่คือภรรยาของข้า  นี่คือบ้านของข้าข้าคือเจ้าแห่งบ้านนี้  ข้าคือสามีของภรรยาคนนี้”  เหล่านี้คือสิ่งคู่แห่งความหลงผิด  พวกที่หลงผิดด้วยสิ่งคู่อยู่ในความโง่อย่างบริบูรณ์  ดังนั้น  จึงไม่สามารถเข้าใจองค์ภควาน