การเกิด  การตาย  ความแก่  และโรคภัยไข้เจ็บมีผลกระทบต่อร่างวัตถุนี้  แต่จะไม่มีผลกระทบต่อร่างทิพย์  ไม่มีการเกิด  การตาย  ความแก่  และโรคภัยไข้เจ็บสำหรับร่างทิพย์  ดังนั้น  ผู้ที่บรรลุถึงร่างทิพย์จะมาอยู่ใกล้ชิดสนิทสนมกับองค์ภควาน  และปฏิบัติการอุทิศตนเสียสละรับใช้นิรันดร  จึงเป็นผู้หลุดพ้นที่แท้จริง  อฮัม  บระฮมาสมิฺ  ข้าคือดวงวิญญาณ  ได้กล่าวไว้ว่าเราควรเข้าใจว่า  ตัวเราคือ  บระฮมันฺ  หรือจิตวิญญาณ  แนวคิดชีวิต  บระฮมันฺ  นี้ก็เป็นการอุทิศตนเสียสละรับใช้เช่นเดียวกัน  ดังที่อธิบายไว้ในโศลกนี้ว่าสาวกบริสุทธิ์ผู้สถิตในระดับทิพย์แห่ง  บระฮมันฺ  รู้ทุกสิ่งทุกอย่างเกี่ยวกับกิจกรรมทิพย์

สาวกผู้ไม่บริสุทธิ์สี่ประเภทปฏิบัติตนในการรับใช้ทิพย์ต่อองค์ภควานจะบรรลุถึงจุดมุ่งหมายของพวกตนตามลำดับด้วยพระกรุณาธิคุณขององค์ภควาน  เมื่อมีคริชณะจิตสำนึกอย่างสมบูรณ์  จะได้รับความรื่นเริงอย่างแท้จริงกับการคบหาสมาคมทิพย์กับพระองค์  แต่พวกที่บูชาเทวดาจะมาไม่ถึงองค์ภควานที่ดาวเคราะห์สูงสุด  แม้บุคคลผู้รู้แจ้ง  บระฮมันฺ  ที่ด้อยปัญญา  ก็ไม่สามารถมาถึงดาวเคราะห์สูงสุดของคริชณะชื่อโกโลคะ  วรินดาวะนะ  บุคคลผู้ปฏิบัติกิจกรรมในคริชณะจิตสำนึกเท่านั้น(มาม  อาช-  ริทยะฺ)  สมควรได้ชื่อ  บระฮมันฺ  อย่างแท้จริง  เพราะพยายามเพื่อบรรลุถึงคริชณะโลคะโดยแท้  บุคคลเหล่านี้ไม่มีข้อสงสัยเกี่ยวกับคริชณะ  ดังนั้น  พวกเขาคือ  บระฮมันฺ  ที่แท้จริง

พวกที่ปฏิบัติการบูชาพระปฏิมาหรือ  อารชาฺ  ของพระองค์  หรือปฏิบัติในการทำสมาธิที่องค์ภควานเพียงเพื่อความหลุดพ้นจากพันธนาการทางวัตถุ  ได้ชื่อว่าเข้าใจ  บระฮมันฺ  เช่นเดียวกัน  ด้วยพระกรุณาธิคุณขององค์ภควาน  อดิฺบํูทะฺ  ฯลฯ  ดังที่  องค์ภควานจะทรงอธิบายในบทต่อไป