ภควัต-คีตา ฉบับเดิม

บทที่ เจ็ด

ความรู้แห่งสัจธรรม

โศลก 6

เอทัด-โยนีนิ บํูทานิ
สารวาณีทิ อุพะดฺาระยะฺ

อฮัม คริทสนัสยะ จะกะทะฮ
พระบฺะวะฮ พระละยัส ทะทฺาฺ

เอทัทฺ  -  ธรรมชาติทั้งสองนี้, โยนีนิฺ  -  แหล่งกำเนิดของพวกเขา, บํูทานิฺ  -  ทุกสิ่งถูกสร้างขึ้น, สารวาณิฺ  -  ทั้งหมด, อิทิฺ  -  ดังนั้น, อุพะดฺาระยะฺ  -  รู้, อฮัม-ข้า, คริทสนัสยะฺ  -  รวมทั้งหมด, จะ กะทะฮฺ  -  ของโลก, พระบฺะวะฮฺ  -  แหล่งกำเนิดของปรากฏการณ์, พระละยะฮฺ  -  การทำลาย, ทะทฺาฺ  -  รวมทั้ง

คำแปลฺ

สิ่งมีชีวิตที่ถูกสร้างขึ้นมาทั้งหมดมีแหล่งกำเนิดอยู่ในธรรมชาติทั้งสองนี้  จงรู้ไว้ด้วยว่า  วัตถุทั้งหมดและวิญญาณทั้งหมดในโลกนี้  ข้าเป็นทั้งจุดเริ่มต้นและจุดสิ้นสุด

คำอธิบายฺ

ทุกสิ่งทุกอย่างที่มีอยู่เป็นผลผลิตของวัตถุและวิญญาณ  วิญญาณเป็นสนามหลักแห่งการสร้าง  วัตถุได้ถูกสร้างขึ้นโดยวิญญาณ  วิญญาณมิใช่ถูกสร้างขึ้นมาในช่วงหนึ่งช่วงใดของการพัฒนาทางวัตถุ  แต่โลกวัตถุนี้ปรากฏขึ้นจากฐานของพลังงานวิญญาณเท่านั้น  ร่างกายวัตถุนี้เจริญเติบโตขึ้นเพราะว่าวิญญาณอยู่ภายในวัตถุ  ทารกค่อย  ๆ  เจริญเติบโตขึ้นมาเป็นเด็กและเป็นหนุ่มสาวเพราะว่าพลังงานเบื้องสูง  หรือดวงวิญญาณอยู่ในร่างกาย  ในทำนองเดียวกัน  ปรากฏการณ์ในจักรวาลทั้งหมดแห่งจักรวาลอันยิ่งใหญ่ไพศาลพัฒนาขึ้นเนื่องจากอภิวิญญาณ  หรือพระวิชณุทรงประทับอยู่  ฉะนั้นวิญญาณและวัตถุรวมกันเข้าปรากฎมาเป็นรูปลักษณ์จักรวาลอันมหึมานี้  โดยพื้นฐานทั้งสองเป็นพลังงานขององค์ภควาน  และด้วยเหตุนี้พระองค์จึงทรงเป็นแหล่งกำเนิดเดิมของทุกสิ่งทุกอย่าง  ละอองอณูขององค์ภควาน  เช่นสิ่งมีชีวิตอาจเป็นแหล่งกำเนิดของตึกระฟ้าสูงใหญ่  โรงงานใหญ่  ๆ  หรือแม้แต่เมืองใหญ่  ๆ  แต่ไม่สามารถเป็นแหล่งกำเนิดของจักรวาลอันมหึมาได้  แหล่งกำเนิดของจักรวาลอันยิ่งใหญ่เป็นดวงวิญญาณผู้ยิ่งใหญ่หรืออภิวิญญาณ  และคริชณะบุคลิกภาพสูงสุดทรงเป็นแหล่งกำเนิดของทั้งอภิวิญญาณและอนุวิญญาณ  ฉะนั้น  คริชณะทรงเป็นแหล่งกำเนิดเดิมแท้ของแหล่งกำเนิดทั้งปวง  ใน  คะทฺะอุพะนิชัดฺ  (2.2.13)  ได้ยืนยันไว้ดังนี้  นิทโย  นิทยานาม  เชทะนาช  เชทะนานามฺ