ความรู้แห่งสัจธรรม
โศลก 8
ระโส ´ฮัม อัพสุ คะอุนเทยะ
พระบฺาสมิ ชะชิ-สูรยะโยฮฺ
พระณะวะฮ สารวะ -เวเดชุ
ชับดะฮ เคฺ โพรุชัม นริชฺุ
ระสะฮ-รส, อฮัมฺ - ข้า, อัพสฺุ - ในน้ำ, คะอุนเทยะฺ - โอ้ โอรสพระนางคุนที, พระบฺาฺ - แสง, อัสมิฺ - ข้าเป็น, ชะชิ-สูรยะโยฮฺ - ของดวงจันทร์และดวงอาทิตย์, พระณะวะฮฺ - อักษรสามตัว โ-อ-มฺ, สารวะฺ - ในทั้งหมด, เวเดชฺุ - คัมภีร์พระเวท, ชับดะฮฺ - คลื่นเสียง, เคฺฺ - ในอากาศ, โพรุชัมฺ - ความสามารถ, นริชฺุ - ในมนุษย์
คำแปลฺ
โอ้ โอรสพระนางคุนที ข้าคือรสของน้ำ แสงของดวงอาทิตย์และดวงจันทร์ ข้าคือคำว่าโอมในบทมนต์พระเวท เสียงในอากาศ และความสามารถในมนุษย์
คำอธิบายฺ
โศลกนี้อธิบายว่าองค์ภควานทรงแผ่กระจายไปทั่วด้วยพลังงานวัตถุและพลังงานทิพย์อันหลากหลายได้อย่างไร องค์ภควานทรงสามารสำเหนียกในเบื้องต้นได้ด้วยพลังงานต่าง ๆ ของพระองค์ ด้วยวิธีนี้จึงได้รับการรู้แจ้งว่าพระองค์ทรงไร้รูปลักษณ์ดังเช่นเทพเจ้าแห่งดวงอาทิตย์ทรงเป็นบุคคลและสำเหนียกได้ด้วยพลังงานที่แผ่กระจายไปทั่วคือแสงอาทิตย์ ฉะนั้น ถึงแม้ว่าองค์ภควานทรงประทับอยู่ที่พระตำหนักนิรันดร เราสำเหนียกถึงพระองค์ได้ด้วยพลังงานที่แผ่กระจายไปทั่ว รสของน้ำเป็นสารที่มีฤทธิ์ในน้ำไม่มีใครชอบดื่มน้ำทะเลเพราะว่ารสของน้ำไปผสมกับเกลือ เสน่ห์ของน้ำขึ้นอยู่กับความบริสุทธิ์ของรส รสที่บริสุทธิ์นี้คือหนึ่งในพลังงานของพระองค์ มายาวาดีฺ สำเหนียกองค์ภควานว่าทรงปรากฏอยู่ในน้ำด้วยรส และสาวกสรรเสริญพระองค์ที่ทรงพระเมตตาส่งน้ำที่มีรสชาติเพื่อขจัดความกระหายของมนุษย์ นี่คือวิธีการสำเหนียกองค์ภควาน ในเชิงปฏิบัติจะไม่มีข้อขัดแย้งระหว่างลัทธิที่เชื่อว่ามีบุคคลและที่เชื่อว่าไม่มีบุคคล ผู้ที่รู้จักพระองค์ทราบดีว่าแนวคิดไม่มีบุคคลและแนวคิดว่ามีบุคคลปรากฏอยู่ควบคู่กันไปในทุกสิ่งทุกอย่าง จึงไม่มีข้อขัดแย้ง ดังนั้น องค์เชธันญะทรงสถาปนาหลักธรรม อชินทยะ เบฺดะฺ-และ-อเบฺดะ-ทัททวะฺ อันประเสริฐ ว่าเป็นทั้งหนึ่งเดียวและแตกต่างควบคู่กันไป
แสงของดวงอาทิตย์และดวงจันทร์เดิมทีสาดส่องออกมาจาก บระฮมะจโยทิฺ ซึ่งเป็นรัศมีอันไร้รูปลักษณ์ขององค์ภควานเช่นเดียวกัน พระณะวะฺ หรือเสียงทิพย์แห่ง โอมฺ คาระ ที่เริ่มต้นมนต์พระเวททุกบทเป็นคำถวายพระพรชัยมงคลแด่องค์ภควาน เนื่องจากพวกไม่เชื่อในรูปลักษณ์กลัวการถวายพระพรชัยมงคลแด่องค์ภควานด้วยพระนามอันมากมายของคริชณะ จึงชอบคลื่นเสียงทิพย์ โอม คาระฺ มากกว่า แต่พวกเขาไม่รู้แจ้งว่า โอมคาระฺ เป็นเสียงแทนคริชณะ อาณาเขตของคริชณะจิตสำนึกแผ่กระจายไปทุกหนทุกแห่ง ผู้รู้คริชณะจิตสำนึกเป็นผู้ได้รับพร พวกที่ไม่รู้จักคริชณะจะอยู่ในความหลง ดังนั้น ความรู้แห่งคริชณะคือความหลุดพ้น และความไม่รู้พระองค์คือพันธนาการ