องค์ชรีคริชณะทรงแนะนำอารจุนะให้ฝึกปฏิบัติ  ชัท-ชัคระ-โยกะฺ  ซึ่งต้องกำหนดลมปราณชีวิตระหว่างคิ้วทั้งสอง  สมมติว่าอารจุนะอาจไม่รู้ว่าการปฏิบัติ  ชัท—ชัคระ-  โยะกะฺ  เป็นเช่นไร  คริชณะจะทรงอธิบายถึงวิธีการในโศลกต่อ  ๆ  ไปโดยตรัสว่า  บระฮมันฺ  ถึงแม้ว่าเป็นหนึ่งไม่มีสอง  มีปรากฎการณ์และลักษณะต่างกัน  โดยเฉพาะสำหรับพวกไม่เชื่อในรูปลักษณ์  อัคชะระฺ  หรือ  โอมคาระฺ  คำว่า  โอมฺ  เหมือนกับ  บระฮมันฺ  ณ  ที่นี้คริชณะทรงอธิบายถึง  บระฮมันฺ  อันไร้รูปลักษณ์ซึ่งนักปราชญ์ผู้อยู่ในระดับสละโลกบรรลุถึง

ในระบบแห่งความรู้พระเวทจากจุดเริ่มต้นนักศึกษาถูกสอนให้เปล่งเสียงโอมฺและเรียนรู้  บระฮมันฺ  อันไร้รูปลักษณ์สูงสุด  ด้วยการอยู่กับพระอาจารย์ทิพย์  ถือเพศพรหมจรรย์โดยสมบูรณ์  จึงรู้แจ้งสองลักษณะของ  บระฮมันฺ  การปฏิบัติเช่นนี้มีความสำคัญมากสำหรับนักศึกษาที่จะเจริญก้าวหน้าในชีวิตทิพย์  แต่ในปัจจุบันชีวิต  บระฮมะชารีฺ  (ผู้ถือเพศพรหมจรรย์ไม่สมรส)  เป็นไปไม่ได้  โครงสร้างทางสังคมในโลกเปลี่ยนแปลงไปมาก  จึงเป็นไปไม่ได้ที่เราจะถือเพศพรหมจรรย์จากจุดเริ่มต้นของชีวิตนักศึกษา  ทั่วโลกมีสถาบันมากมายในสาขาวิชาต่าง  ๆ  แต่ไม่มีสถาบันใดสอนนักศึกษาในหลักธรรม  บระฮมะชารีฺจนเป็นที่รู้จักกัน  นอกจากจะประพฤติพรหมจรรย์  มิฉะนั้น  ความเจริญก้าวหน้าในชีวิตทิพย์เป็นสิ่งที่ยากมาก  ดังนั้นองค์เชธันญะทรงประกาศตามคำสั่งสอนในพระคัมภีร์สำหรับ  คะลิยุคฺ  นี้ว่า  ในยุคนี้ไม่มีวิถีทางในการรู้แจ้งถึงองค์ภควานนอกจากการสวดภาวนาพระนามอันศักดิ์สิทธิ์ของชรีคริชณะ  ฮะเร  คริชณะ  ฮะเร  คริชณะ  คริชณะ  คริชณะฮะเร  ฮะเร/  ฮะเร  รามะ  ฮะเร  รามะ  รามะ  รามะ  ฮะเร  ฮะเร