การบรรลุถึงองค์ภควาน
โศลก 12
สารวะ-ดวาราณิ สัมยัมยะ
มะโน ฮริดิ นิรุดฺยะ ชะฺ
มูรดฺนิ อาดฺายาทมะนะฮ พราณัม
อาสทิฺโท โยกะ-ดฺาระณามฺ
สารวะ-ดวาราณิฺ - ประตูทั้งหมดของร่างกาย, สัมยัมยะฺ - ควบคุม, มะนะฮฺ - จิตใจ, ฮริดิฺ - ในหัวใจ, นิรุดฺยะฺ - ขอบเขต, ชะฺ - เช่นกัน, มูรดฺนิฺ - บนศีรษะ, อาดฺายะฺ - ตั้งมั่น, อาทมะนะฮฺ - ของวิญญาณ, พราณัมฺ - ลมปราณชีวิต, อาสทิฺทะฮฺ - สถิต, โยกะฺ - ดฺาระณามฺ - สภาวะโยคะ
คำแปลฺ
สภาวะโยคะคือการไม่ยึดติดกับการปฏิบัติทางประสาทสัมผัสทั้งหมด ปิดประตูประสาทสัมผัสทั้งหมด ตั้งจิตมั่นอยู่ที่หัวใจ และกำหนดลมปราณชีวิตอยู่ที่บนศีรษะ เขาสถิตตนเองอยู่ในโยคะ
คำอธิบายฺ
การปฏิบัติโยคะได้แนะนำไว้ ณ ที่นี้ ก่อนอื่นเราต้องปิดประตูเพื่อความสุขทางประสาทสัมผัสทั้งหมด การปฏิบัติเช่นนี้เรียกว่า พรัทยาฮาระฺ หรือการถอนประสาทสัมผัสต่าง ๆ ให้ออกจากอายตนะภายนอก อวัยวะประสาทสัมผัสเพื่อรับความรู้ เช่น ตาหู จมูก ลิ้น และสัมผัส ควรถูกควบคุมอย่างสมบูรณ์ ไม่ควรปล่อยให้ไปปฏิบัติเพื่อสนองประสาทสัมผัสของตน เช่นนี้จิตใจจดจ่ออยู่ที่อภิวิญญาณภายในหัวใจ และพลังชีวิตยกสูงขึ้นไปด้านบนของศีรษะ วิธีนี้ได้อธิบายไว้อย่างละเอียดในบทที่หกซึ่งกล่าวไว้ว่าการปฏิบัติเช่นนี้ไม่เหมาะสมสำหรับยุคนี้ วิธีที่ดีที่สุดคือคริชณะจิตสำนึก หากเราสามารถตั้งจิตมั่นอยู่ที่คริชณะในการอุทิศตนเสียสละรับใช้อยู่เสมอจะเป็นการง่ายมาก ที่จะคงอยู่ในความสงบที่ไม่หวั่นไหว หรือยู่ใน สะมาดิฺฺ