เนื่องจากโลกวัตถุที่ไม่ถาวรนี้เต็มไปด้วยความทุกข์แห่งการเกิด  การแก่  โรคภัยไข้เจ็บ  และการตาย  โดยธรรมชาติผู้ที่บรรลุถึงความสมบูรณ์สูงสุดและบรรลุถึงดาวเคราะห์สูงสุด  คริชณะโลคะ  โกโลคะ  วรินดาวะนะ  จะไม่ปรารถนากลับมาอีก  ดาวเคราะห์สูงสุดได้อธิบายไว้ในวรรณกรรมพระเวทว่าเป็น  อัพยัคทะฺ  และ  อัคชะระฺ  และ  พะระมา  กะทิฺ  คือ  ดาวเคราะห์นั้นอยู่เหนือวิสัยทัศน์วัตถุของเรา  และอธิยายไม่ได้  แต่เป็นจุดหมายปลายทางสูงสุด  สำหรับ  มะฮาทมาฺ  (ดวงวิญญาณยิ่งใหญ่)  มะฮาทมาฺ  ได้รับข้อมูลทิพย์จากสาวกผู้รู้แจ้ง  และค่อย  ๆ  พัฒนาการอุทิศตนเสียสละรับใช้ในคริชณะจิตสำนึก  ซึมซาบในการอุทิศตนเสียสละรับใช้เป็นอย่างมากจนกระทั่งไม่ปรารถนาจะพัฒนาไปสู่ดาวเคราะห์วัตถุใด  ๆ  และไม่ปรารถนาที่จะย้ายไปยังดาวเคราะห์ทิพย์ดวงอื่นใด  เพียงปรารถนาคริชณะและใกล้ชิดกับพระองค์เท่านั้น  นั่นคือความสมบูรณ์สูงสุดของชีวิต  โศลกนี้กล่าวถึงบรรดาสาวกผู้เชื่อในรูปลักษณ์ขององค์ภควานคริชณะโดยเฉพาะ  สาวกในคริชณะจิตสำนึกบรรลุถึงความสมบูรณ์สูงสุดในชีวิต  บุคคลเหล่านี้คือดวงวิญญาณสูงสุด