ภควัต-คีตา ฉบับเดิม

บทที่ แปด

การบรรลุถึงองค์ภควาน

โศลก 19

บํูทะ-กรามะฮ สะ เอวายัม
บํูทวา บํูทวา พระลียะเทฺ

ราทริ-อากะเม วะชะฮ พารทฺะ
พระบฺะวะทิ อฮาร-อากะเมฺ

บํูทะ-กรามะฮฺ  -  การรวมกันของมวลชีวิต, สะฮฺ  -  เหล่านี้, เอวะฺ  -  แน่นอน, อยัมฺ  -  นี้, บํูทวา บํูทวาฺ  -  เกิดแล้วเกิดอีก, พระลียะเทฺ  -  ถูกทำลาย, ราทริฺ  -  ของเวลากลางคืน, อากะเมฺ  -  เข้ามา, อวะชะฮฺ  -  โดยปริยาย, พารทฺะฺ  -  โอ้ โอรสพระนางพริทฺา, พระบฺะวะทิฺ  -  ปรากฏออกมา, อฮะฮฺ  -  เวลากลางวัน, อากะเมฺ  -  เข้ามา

คำแปลฺ

ครั้งแล้วครั้งเล่าเมื่อเวลากลางวันของพระพรหมมาถึง  สิ่งมีชีวิตทั้งหมดก็ปรากฏและเมื่อตอนกลางคืนของพระพรหมมาถึง  พวกเขาก็ถูกทำลายไปอย่างช่วยไม่ได้

คำอธิบายฺ

คนด้อยปัญญาพยายามจะอยู่ภายในโลกวัตถุนี้และอาจพัฒนาไปถึงดาวเคราะห์ที่สูงกว่า  จากนั้นต้องกลับลงมาที่โลกนี้อีกครั้งหนึ่ง  ในเวลากลางวันของพระพรหมพวกเขาสามารถทำกิจกรรมต่าง  ๆ  ในดาวเคราะห์เบื้องสูงและเบื้องต่ำภายในโลกวัตถุนี้  แต่เมื่อเวลากลางคืนของพระพรหมมาถึงทั้งหมดก็จะถูกทำลาย  ในเวลากลางวันพวกเขาได้รับร่างกายต่าง  ๆ  เพื่อทำกิจกรรมทางวัตถุและในตอนกลางคืนจะไม่มีร่างกายแต่จะอัดกันอยู่ในร่างของพระวิชณุ  จากนั้นจะปรากฏออกมาอีกครั้งหนึ่ง  เมื่อเวลากลางวันของพระพรหมมาถึง  บํูทวา  บํูทวา  พระลียะเทฺ  ในตอนกลางวันปรากฏและในตอนกลางคืนถูกทำลายลงอีก  ในที่สุดเมื่อชีวิตของพระพรหมจบสิ้นลงทั้งหมดถูกทำลายและจะไม่ปรากฏเป็นเวลาล้านล้านและล้านล้านปี  และเมื่อพระพรหมเกิดขึ้นอีกครั้งหนึ่งในอีกยุคหนึ่ง  พวกเขาก็ปรากฏขึ้นใหม่  เช่นนี้สิ่งมีชีวิตถูกทำให้หลงด้วยมนต์ขลังแห่งโลกวัตถุ  แต่ผู้มีปัญญาจะรับเอาคริชณะจิตสำนึกมาปฏิบัติและใช้เวลาของชีวิตมนุษย์อย่างเต็มที่ในการอุทิศตนเสียสละรับใช้ต่อองค์ภควานด้วยการสวดภาวนา  ฮะเรคริชณะ  ฮะเร  คริชณะ  คริชณะ  คริชณะ  ฮะเร  ฮะเร  /  ฮะเร  รามะ  ฮะเร  รามะ  รามะ  รามะฮะเร  ฮะเร  ดังนั้น  แม้ในชีวิตนี้พวกนี้จะย้ายตนเองไปยังดาวเคราะห์ทิพย์ของคริชณะและมีความปลื้มปีติสุขชั่วกัลปวสาน  ณ  ที่นั้น  โดยไม่ถูกบังคับให้กลับมาเกิดอีก