ภควัต-คีตา ฉบับเดิม

บทที่ แปด

การบรรลุถึงองค์ภควาน

โศลก 20

พะรัส ทัสมาท ทุ บฺาโว นโย
วิยัคโท วิยัททาท สะนาทะนะฮฺ

ยะฮ สะ สารเวชุ บํูเทชุ
นัชยัทสุ นะ วินัชยะทิฺ

พะระฮฺ  -  ทิพย์, ทัสมาทฺ  -  นั้น, ทฺุ  -  แต่, บฺาวะฮฺ  -  ธรรมชาติ, อันยะฮฺ  -  อีกอันหนึ่ง, อัพยัคทะฮฺ  -  ไม่ปรากฏ, อัพยัคทาทฺ  -  แด่ที่ไม่ปรากฏ, สะนาทะนะฮฺ  -  อมตะ, ยะฮ สะฮฺ  -  ซึ่ง, สารเวชฺุ  -  ทั้งหมด, บํูเทชฺุ  -  ปรากฏการณ์, นัชยัทสฺุ  -  ถูกทำลาย, นะฺ  -  ไม่เคย, วินัชยะทิฺ  -  ถูกทำลาย

คำแปลฺ

ถึงกระนั้นยังมีอีกธรรมชาติหนึ่งที่ไม่ปรากฏ  เป็นอมตะ  และเป็นทิพย์อยู่เหนือวัตถุที่ปรากฏและไม่ปรากฏนี้  เป็นสถานที่สูงสุด  และไม่มีวันถูกทำลาย  เมื่อทุกสิ่งทุกอย่างในโลกนี้ถูกทำลาย  ส่วนนั้นยังคงเหมือนเดิม

คำอธิบายฺ

พลังงานทิพย์ที่สูงกว่าของคริชณะเป็นทิพย์และเป็นอมตะ  อยู่เหนือการเปลี่ยนแปลงทั้งหมดของธรรมชาติวัตถุที่ปรากฏออกมาในเวลากลางวันและจะถูกทำลายในเวลากลางคืนของพระพรหม  พลังงานเบื้องสูงของคริชณะมีคุณสมบัติตรงกันข้ามกับธรรมชาติวัตถุโดยสิ้นเชิง  ธรรมชาติที่สูงกว่าและธรรมชาติที่ต่ำกว่านี้ได้อธิบายไว้ในบทที่เจ็ด